5439978888

222

PRZEGLĄD ELEKTROTECHNICZNY

• (^au> * X_s). \/ 3

(10)

(o X_SY a . X_q . X, -f /?_A

(11)

Otrzymaliśmy identyczne równanie, jak (5). które można napisać wg. (8):

a . X_s. J_k. |/ 3......(1 la)

Wyznaczając więc metodą wykreślną prąd zwarcia w v\ypadku R_k =4= 0, postąpimy identycznie, jak przy zwarciu czysto indukcyjnem, stosując wartość spółczynnika odległości wg. (11) i otrzymując z wykresu składową bezwatową prądu zwarcia.

Główną trudność stanowi fakt. że reaktancja pola poprzecznego X_q jest wielkością zależną od nasycenia żelaza generatora. Przepisy niemieckie (11) zalecają postępowanie metodą przybliżoną z założeniem X_q 0. Ze względu na

,k OSEE-E/kH

przy R_k — 0 i a 2.43 prąd l_kl _ PX\    434.6.85

2 970 A.

Na rys. 5 konstruujemy wykres wektorowy w założeniu, że prąd zwarcia l_k    2 970 A płynie w obwodzie, w

'którym R_k 0,767 i X_s I    L_k 1,069 omów. Otrzymujemy

stąd wartość:

„    9 380    . _    2 400

1,82

*    3 72 970    3.760

Teraz obliczymy wg. (11):

(a.*,)* I a + X_qX_s + R_k*

a.X*

1.069* -b 2,43 • 1,82 0.44 I 0.767* 1.82 • 0.44 + 2.43 0.44*

Dla wartości a_w 2,84 otrzymamy na rys. 3: (I_k)_b ^PXi • P 6,85.398    2726 A

zaś wg. (lOa):

2.84

sin ty =

| \X -f aX_sy + R_k

Rys. 5.

dokładność wyników postępowanie to może być stosowane dla niezbyt dużej przewagi R_k nad to L_k, określonej warunkiem sin > 0,8. przy-czem będzie:

a. X.

sin ^    ---

V(° ■ X? R_k>

a

- (12)

a . X/    sin* ty

Większy stopień dokładności otrzymamy; biorąc wartość X_q z wykresu wektorowego, skonstruowanego dla danych wielkości R_k i L_k, przy założeniu zgóry pewnej przybliżonej wartości prądu zwarcia I_k, np odpowiadającej zwarciu przy R_k = 0.

Przeliczmy przykład dla rozpatrywanego przez nas generatora. pracującego na zwarcie w końcu kabla zasilającego o długości 4,102 km i przekroju 3X95 mm-. Kabel załączony do generatora przez dławiki o indukcyjności 0.8 mH. Oporność kabla (w odniesieniu do jednej fazy) r 0,187 li/km, indukcyjność: 1    0,293 mH/km. Zatem składowe im-

pedancji obwodu zwarcia będą (pomijamy nadal oporność omową uzwojenia generatora):

R_k - 4.102.0,187 = 0,767 omów U3 L_k 314 . (0,0008 -f 4,102.0.000293) = 0.629 omów X_s 0,44 omów

a X_s X_s -r & L_k • 0,44 -f 0.629    1,069 omów

1,069    _ _

- -^ł’⁸²-⁺ ‘-⁰⁶⁹ - 0.967

J/ (1,82 + 1,069/“ + 0,767*

2726

- sin *1/    0,067    ^{2820 A}*

Postępując sposobem przybliżonym w założeniu X (wg. 12) otrzymalibyśmy:

sin = ----*—■ -- 0,829 >0,8

|/ 1,069^J ; 0,767^!

°    ²-⁴³    353

» sin' y 0,829'    ’

i z wykresu na rys. 3:

350 . 6.85 _

*    0,829

czyli wynik zbliżony do poprzedniego, zgodnie ze spełnionym warunkiem sin <1* == 0,82? > 0,8.

Odcinki ZX na rys. 3 przedstawiają dla różnych wartości prądów zwarcia odpowiadające im wielkości sił elektromotorycznych E_p (rys. 4). Każdorazowa wartość szczątkowego napięcia na zaciskach generatora może być wyznaczona wg. wykresu wektorowego (rys. 4):

U-]/ (/* . R_k)' +1 V“Tk?.....(13)

Przedstawiona dotychczas metoda wykreślną obliczania prądów zwarcia, posługująca się rzeczywistą charakterystyką biegu luzem generatora, jest dokładna_; ale uciążliwa. Przepisy niemieckie zalecają równolegle z nią metodę rachunkową, wyprowadzoną z wykreślnej przez Ollendorfa (11, 4).

Odpowiednie wzory na prąd dwu- i trzyfazowego zwarcia mają postać następującą:

sin =

1.05. U.

/T. (x_a + oX.)

1.05. U_n

X + ²°~X

2820 A.

0,829 >0,8

3,53

. K (a,)

gdzie:

0,44

2.43

Zakładamy, jak poprzednio, pełne wzbudzenie generatora przed nastąpieniem zwarcia 1,_Ł = 604 A. Postępując w znany już nam sposób, otrzymamy na rys. 3 dla zwarcia

'    '‘W³

jest reaktancją rozproszenia generatora (na jedną fazę)

1    \ U