245
ści 10 mm tylko 5%. Opierając się na rys. 4, możnaby przypuszczać, że spadek napięcia będzie większy.
Dr. Inź. W a c 1 a w i k nie podaje, czy omawiane krzywe są wynikiem doświadczeń, czy leź rozważań teoretycznych. Brak skali na rys. 4 nie pozwala na stwierdzenie, w ja-
Póki ściślejsze badania łuku spawalniczego nie ustalą zależności między prądem i napięciem w łuku przy stałej długości łuku, można przypuszczać, że wyniki podanych doświadczeń są słuszne. Zależność, podaną na rys. 4, należałoby więc postawić pod znakiem zapytania.
D!ugość luku w
Rys. 3.
Należność napięcia od długości luku przy prądzie stałym.
kim stopniu krzywe te odpowiadają temu zakresowi zmienności, z którym mamy do czynienia w łuku spawalniczym.
Pomiar długości „d" przy normalnym krótkim luku jest bardzo trudny przy spawaniu gołemi elektrodami. Przy spawaniu maszynowym możnaby tę odległość ustalić w pewnych warunkach, lecz wielkie tańczące krople, zbierające s,<? na końcu elektrody, nie pozwalają na ścisłe określenie iego odstępu. Przy użyciu elektrod otulonych koniec elektrody w czasie spawania otrzymuje kształt więcej ustalony.
Pomiar napięcia i prądu przy pomocy oscylografu dałby ściślejsze wyniki, niż w opisanych wyżej doświadcze-n'ach, brak jednak sposobu ścisłego pomiaru długości łuku P^y krótkim łuku.
Zgodność wyników doświadczeń tablic I — IV i VI w ogólnej ilości około 450, pozwala na przypuszczenie, że wyniki te nie są przypadkowe, nie potwierdzają one jednak Przebiegu zmiany napięcia i prądu wg. rys. 4.
OcHeg/oic elektrod Rys. 5.
Charakterystyka spawarki prądu zmiennego w funkcji długości łuku.
Długość i moc łuku.
Na rys. 5 przedstawiona jest zmienność napięcia, prądu, woltoamperów i mocy łuku w funkcji jego długości pg. danych tablicy IV. Rys. 6 przedstawia charakterystyki spawarki w funkcji natężenia prądu przy luku Vi i przy oporze bezindukcyjnym V-* .
Moc wzrasta z długością łuku i w granicach do 20 mm wyrażona jest prostą. Gdy zwrócimy uwagę, że cała energja
a eżność napięcia od prądu w łuku podług A. Waclawika.
Ryły robione próby spawania prądem około 12 A w łu-u- napięcie przy elektrodach otulonych o średnicy 1,2 mm ! tr°tkim łuku wynosiło ok. 25 V, t. j. tyle, ile otrzymywano 1 Przy wielkich prądach i grubszych elektrodach.
Rys. 6.
Charakterystyka spawarki przy łuku (V«) i przy oporze bezindukcyjnym (V*).
elektryczna w łuku zmienia się w cieplną, to stwierdzimy, że w chwili zetknięcia elektrody z masą metalu spawanego, ciepło wydziela się w punkcie zetknięcia; przy wydłużającym się łuku, oprócz nagrzewania metalu i elektrody, nagrzewa