OCHRONA INTERESÓW FINANSOWYCH A PRZEMIANY INSTYTUCJONALNE UNII EUROPEJSKIEJ
instytucjami europejskimi i krajowymi, po utworzeniu urzędu Prokuratury Europejskiej (dalej: PE).
Pierwsze zamieszczone w tym tomie artykuły odnoszą się do ogólnych zasad i ram współpracy w sprawach karnych w obszarze wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości, obecnie i w przyszłości. W swojej pracy profesor Piotr Hofmański, wskazując trudności związane z powołaniem urzędu Prokuratury Europejskiej na płaszczyźnie prawa karnego materialnego i procesowego, wyraża wątpliwość co do powodzenia tej koncepcji. Jednocześnie pozytywnie ocenia jednak kierunek, w jakim zdąża ustawodawstwo unijne w dziedzinie ochrony interesów finansowych i szerzej, w zakresie walki z przestępczością na terytorium UE.
O ile profesor P. Hofmański zajmuje się badaniem różnic między rozwiązaniami zawartymi w prawie karnym państw członkowskich UE, o tyle profesor John A.E. Vervaele dokonuje analizy relacji między istniejącymi a planowanymi instytucjami powołanymi do ścigania przestępstw godzących w interesy finansowe UE. Jego artykuł poświęcony jest słabościom aktualnie istniejącego unijnego systemu ścigania przestępstw godzących w interesy finansowe UE, analizie roli i kompetencji obecnie funkcjonujących instytucji wypełniających to zadanie oraz przyszłym relacjom między OLAF-em, Europolem, Eurojustem i nowo utworzoną Prokuraturą Europejską. Szczególnie dużo uwagi poświęcono Eurojustowi, z którego - stosownie do przepisów Traktatu lizbońskiego - ma powstać Prokuratura Europejska, a którego kompetencje są dziś bardzo ograniczone. Aby zaradzić wskazanym wadom dzisiejszego systemu, profesor J.A.E. Vervaele proponuje wypracowanie równoważnych standardów w zakresie stanowienia i stosowania prawa w państwach członkowskich UE, związanie europejskich instytucji wymiaru sprawiedliwości z systemami krajowymi oraz uregulowanie kwestii prawa stosowanego w czasie transgranicznych postępowań.
Rozwój procesu europeizacji prawa karnego i niebezpieczeństwa związane z jego pogłębieniem w kontekście utworzenia Prokuratury Europejskiej są przedmiotem rozważań profesor Marii Rogackiej-Rze-wnickiej. Podkreślając kwestię suwerenności narodowej i niechęci państw członkowskich do daleko idącego zrzeczenia się kompetencji w obszarze ścigania przestępstw wymaganego do utworzenia PE,
12