5378219805

03/2012

u -spawalnik.pl

Lutowanie piecowe

Pęknięcia gorące, występujące zwykle w lutowinach, powstają na ogół w procesie krystalizacji lutowiny lub poniżej temperatury solidus podczas poligonizacji (wysokotemperaturowe zdrowienie) granic jej ziaren. Podstawową przyczyną pęknięć krystalicznych jest zbyt mała wytrzymałość i zdolność do odkształceń lutowiny lub występujących w niej niżej topliwych faz w warunkach obecności stosunkowo wysokich naprężeń podczas krzepnięcia. Pęknięcia w materiale lutowanym powstają natomiast przy lutowaniu materiałów o niskiej plastyczności i rozszerzalności cieplnej, dzięki dyfuzji lutu do materiału łączonego np. po granicach jego ziaren w warunkach słabej rozpuszczalności lutu w tym materiale.

2.2.2. Pustki

Posiłkując się normą EN ISO 18279 można wyróżnić następujące pustki, które zostały zobrazowane na rysunku 2.3:

>    pustki gazowe (2BAAA);

>    pęcherze gazowe (2BGAA) rozmieszczone:

•    równomiernie (2BGGA),

•    w postaci gniazd (2BGMA),

•    w postaci łańcuchów (2BGHA);

>    obszerne pustki gazowe (2LIAA);

>    pory powierzchniowe (2BALF);

>    pęcherze powierzchniowe (2MGAF).

Pustki i pęcherze gazowe powstają najczęściej w wyniku miejscowego braku zwilżenia powierzchni materiału łączonego przez ciekły lut, zmieniającej się szerokości szczeliny lutowniczej, wydzielania gazów z ciekłego lutu (wraz z obniżeniem temperatury zmniejsza się rozpuszczalność gazów w łucie) a niekiedy również w wyniku odgazowania materiałów łączonych w strefie przyległej do lutowny.

Na występowanie pustek w połączeniach lutowanych odpowiada również: zbyt mała ilość lutu, zbyt wysoka temperatura i zbyt długi czas lutowania, nierównomierne nagrzewanie złącza oraz wadliwa konstrukcja połączeń, uniemożliwiająca całkowite wypchnięcie przez ciekły lut na zewnątrz powietrza ze szczeliny lutowniczej.

20