Rys.3. Elektrofiltry. Źródło: [3]
Elektrofiltry używane są do odpylania strumieni gazów w energetyce, gdzie muszą spełniać wysokie wymaganie odnośnie stopnia odpylania (powyżej 99,8%). Mimo znanych zalet, elektrofiltry wykazują dużą emisję pyłu lotnego podczas ich uruchamiania i wyłączania z ruchu. Nie mają tej wady filtry tkaninowe, stąd stanowią one obecnie silną konkurencję dla elektrolitów.
W odpylaczach mokrych wydzielanie cząstek aerozolowych odbywa się:
• na kroplach cieczy poruszających się w strumieniu aerozolu;
• na warstewkach cieczy spływającej lub przepływającej przez powierzchnie stałe;
• z pęcherzyków gazu poruszających się w cieczy;
• ze strumieni aerozolu zderzających się w środowisku strug lub kropel cieczy;
• ze strumieni aerozolu uderzających o ciekłą lub zwilżoną powierzchnię stałą. Odpylacze mokre zapewniają dobrą sprawność odpylania dla cząstek powyżej lpm
wydzielanych na kroplach i włóknach (cylindrach) oraz dla cząstek powyżej 5pm wydzielanych w skruberach odśrodkowych i zderzeniowych. W zależności od energii doprowadzonej do procesu odpylania wyróżnia się odpylacze nisko-, średnio- i wysokoenergetyczne.
Do zalet odpylaczy mokrych należą:
• możliwość jednoczesnego usuwania cząstek aerozolowych i zanieczyszczeń gazowych;
• zmniejszenie niebezpieczeństwa pożaru i wybuchu;
• zawartość izolacji odpylania i stosunkowo niski koszt;
• schłodzenie i nawilżenie gazu;
• wyeliminowanie wtórnej emisji pyłu i możliwość przetłaczania produktu odpylania pompami;
• sprawność odpylania niezależna w dużym stopniu od skali odpylacza;
• możliwość prowadzenia procesu w sposób ciągły przy stałym spadku ciśnienia gazu.
7