3. Złoża upakowane z polem elektrycznym, podobne do tych, które używane są do usuwania zanieczyszczeń gazowych. [47-49], Zaletami złóż upakowanych są: duża skuteczność oczyszczania także cząstek o dużej rezystywności, krótki czas rezydencji gazu w odpylaczu, duża powierzchnia czynna odniesiona do objętości filtru i łatwość oczyszczania złoża [69],
4. Elektryzatory cząstek pyłu wykorzystujące wiązkę elektronową (e-beam) [49].
5. Skrubery suche, w których używane są naelektryzowane kulki metalowe (miedziane) [70], Wykorzystuje się tu zjawisko osadzania pod wpływem sił Coulombowskich cząstek pyłu na kulkach wstrzeliwanych elektrostatycznie do kanału z zapylonym gazem. Zaletą tej metody jest małe zużycie energii i możliwość praktycznie nieograniczonego używania kulek po ich oczyszczeniu za pomocą niewielkiej ilości cieczy.
4. Metody elektrostatyczne mokre usuwania cząstek pyłu
Odpylacze mokre różnego typu mogą być używane do usuwania cząstek w zakresie wielkości od 100 pm do 0.01 pm. Zaletą odpylaczy mokrych jest możliwość jednoczesnego usuwania niektórych zanieczyszczeń gazowych. W odpylaczach mokrych nie występuje też wtórne zapylenie gazu podczas oczyszczania odpylacza [71,72], Odpylacze mokre mają bardziej zwartą konstrukcję przy tej samej wydajności odpylacza, niższe nakłady inwestycyjne i koszty eksploatacyjne w porównaniu z odpylaczami suchymi. Ograniczenia w zastosowaniach odpylaczy mokrych wynikają ze znacznego zużycia czynnika roboczego (wody) wzrastającego dla małych cząstek oraz ze zwiększonej zdolności korozyjnej gazu wskutek nawilżenia. Problemem może być również wtórne rozdzielenie pyłu i cieczy. Urządzeniem powszechnie używanym do mokrego usuwania z gazu cząstek pyłu jest skruber [71,72], w którym gaz przepłukiwany jest przez strugę kropel. Z uwagi na występującą siłę lepkości gazu, powodującą poruszanie się cząstek pyłu po liniach strugi opływających krople cieczy, wymagane jest również uzyskanie dużych prędkości względnych cząstek pyłu i kropli cieczy. Wymagane prędkości wzrastają ze zmniejszaniem się wielkości cząstek pyłu.
Stosowane są również rozwiązania hybrydowe łączące w jednym urządzeniu metody suche i mokre. Jednym z rozwiązań jest elektrofiltr mokry, w którym elektroda zbiorcza jest spłukiwana wodą [73], W czasie spłukiwania kolektora wyłączane jest wysokie napięcie.
Stosowane są również skrubery elektrostatyczne, w których cząstki pyłu osadzane są na kroplach cieczy pod wpływem sił elektrycznych. Można wyróżnić następujące typy skruberów elektrostatycznych:
1. Naładowane cząstki pyłu - neutralne krople cieczy, cząstki pyłu osiadają na kroplach cieczy na skutek sił obrazowych pochodzących od ładunku zaindukowanego na kropli [74],
2. Naładowane krople cieczy - neutralne cząstki pyłu, cząstki pyłu osiadają na kroplach cieczy na skutek sił obrazowych pochodzących od ładunku zaindukowanego na cząstce pyłu [74, 75].
3. Cząstki pyłu i krople cieczy naelektryzowane są przeciwnymi ładunkami, w tym przypadku wykorzystuje się przyciągające siły Coulombowskie [76-83],
4. Cząstki pyłu i krople cieczy naelektryzowane są ładunkami o tej samej polaryzacji a odpychające siły Coulombowskie ładunku przestrzennego kropel powodują osiadanie cząstek pyłu na ściankach skrubera (np. w skruberze Venturiego) [84],
5. Krople cieczy naelektryzowane są ładunkami o przeciwnych polaryzacjach (w celu eliminacji rozpraszania strugi kropel), cząstki pyłu osiadają na kroplach cieczy na skutek sił obrazowych, a następnie dochodzi do koagulacji kropel [74],
Najbardziej efektywną metodą okazała się metoda skruberowania naelektryzowanych cząstek pyłu za pomocą aerozolu naelektryzowanego ładunkiem przeciwnym. Poprawę skuteczności oczyszczania gazów z zanieczyszczeń pyłowych uzyskuje się zwłaszcza dla cząstek w zakresie mikrometrowym i submikronowym, przy jednoczesnym zmniejszeniu zużycia cieczy w porównaniu z konwencjonalnymi skruberami inercyjnymi.