5484453308

współdzielenia interfejsu radiowego przez kilka stacji Bluetooth. Wykorzystywanie tego samego interfejsu opiera się na technice pakietowego połączenia dupleksowego z podziałem czasowym i bazuje na schemacie przepytywania. Warstwa ta również ustala sposób współdzielenia interfejsu radiowego przez połączenia synchroniczne i asynchroniczne.

Pasmo podstawowe definiuje różne rodzaje pakietów i procedury ich przetwarzania (m.in. korekcja błędów, szyfrowanie). Do zadań pasma podstawowego należy też zarządzanie trybami pracy (sterowanie mocą).

Menadżer połączenia

Funkcją menadżera połączenia - LM (Link Manager), zgodnie z nazwą, jest zarządzanie łączami Bluetooth. Zajmuje się on więc między innymi negocjowaniem parametrów łącza radiowego i rezerwacją pasma dla połączeń audio. Jednym z parametrów podlegających negocjacji jest szerokość pasma wymagana do zapewnienia odpowiedniej jakości obsługi wymiany danych. Na tym poziomie odbywa się także uwierzytelnianie urządzeń. Warstwa ta steruje również przechodzeniem stacji Bluetooth w tryby pracy z obniżonym poborem mocy (oszczędność mocy) oraz może zażądać dostosowania mocy nadawczej do odpowiedniego poziomu.

L2CAP

Warstwa protokołu kontroli połączenia logicznego i adaptacji - L2CAP (Logical Link Control and Adaptation Protocol) pozwala uniezależnić warstwę transportową Bluetooth od warstw znajdujących się ponad nią. L2CAP umożliwia multipleksację protokołów dzięki czemu wiele protokołów i aplikacji może współdzielić ten sam interfejs radiowy. Na omawianym poziomie odbywa się również segmentacja dużych pakietów warstw wyższych na pakiety mniejsze, dostosowane do pasma podstawowego. Odpowiednio realizowane jest też składanie pakietów. L2CAP pozwala utrzymać jakość usługi na odpowiednim poziomie przez negocjowanie.

HCI

Moduł Bluetooth (na bazie którego buduje się urządzenie pracujące w tym standardzie) zaimplementowane ma zwykle warstwy interfejsu radiowego, pasma podstawowego i menadżera połączeń. Moduł taki musi być dalej dołączony do urządzenia macierzystego (ang. host). Urządzenie macierzyste natomiast powinno implementować przynajmniej warstwę L2CAP. Moduł przyłączany jest do hosta za pomocą pewnego fizycznego interfejsu jak, RS-232, UART, USB. Dzięki temu, że specyfikacja definiuje interfejs komunikacji między modułem a hostem (niezależny od fizycznego interfejsu miedzy nimi), opracowywaniem modułów Bluetooth zajmować może się wielu producentów. Omawiany tu interfejs komunikacji nazywany jest interfejsem kontrolera hosta - HCI (Host Controller Interface) i pozwala on wyższym warstwom (np. aplikacjom) na dostęp do menadżera połączeń, czy pasma podstawowego. Do komunikacji poprzez interfejs kontrolera hosta służy zestaw komend HCI. Pozwalają one urządzeniu macierzystemu wprowadzać moduł w określony tryb pracy (umożliwiają zarządzanie i sterownie modułem). Komunikacja przez interfejs kontrolera hosta to również odpowiedzi modułu kierowane do urządzenia macierzystego -tzw. zdarzenia HCI. Oprócz tego poprzez warstwę HCI przechodzą zwykłe pakiety danych i pakiety audio. Warstwa HCI nie jest jednak koniecznym elementem w stosie protokołów. Opracowana natomiast została w tym celu, aby umożliwić współdziałanie modułów Bluetooth (niezależnie od producenta) z urządzeniami macierzystymi. W systemach mocno zintegrowanych warstwa HCI może wcale nie istnieć lub znajdować się w innym miejscu stosu protokołów.

11