Są również kontynuowane prace koncepcyjne i uzgodnienia dotyczące m.in. dostawy węgla drogą wodną, budowy ośrodka intensywnej hodowli ryb, dostawy ciepła do miasta Opola i innych rozwiązań zapewniających poprawę ekonomiki i niezawodności pracy elektrowni.
Zamierzenia powyższe są bardzo kosztowne i trudne, ale możliwe do realizacji przez doświadczoną załogę i kierownictwo El. Opole.
W uzupełnieniu niniejszej informacji podaje się, że potrzeba zlokalizowania elektrowni w rejonie Opola została potwierdzona już w Programie Elektryfikacji Polski opracowanym w latach 1942-1944 pod kierownictwem zasłużonego energetyka Prof. Jana Obrąpalskiego. W pracach lokalizacyjnych podjętych przez b. PdOEn Katowice i Energoprojekt Gliwice przed 1970 r. zostały wykorzystane wyniki licznych opracowań i badań wykonanych wiatach 1956-1962 przez Komitet Elektryfikacji Polski PAN kierowany przez Prof. Lucjana Nehrebeckiego, kontynuatora działalności Prof. J. Obrąpalskiego. Prof. L. Nehrebecki wybitny uczony, wychowawca i współtwórca powojennej odbudowy i rozwoju polskiej energetyki, zmarł w 1990 r. Elektrownię Opole wizytował Profesor L.Nechrebecki po raz ostatni w 1989 r. w końcowej fazie jej budowy.
2. Elektrownia Blachownia S.A., 47-225 Kędzierzyn Koźle.
Elektrownia Blachownia została zrealizowana etapowo wiatach 1956-1968 przy wykorzystaniu terenu i niektórych obiektów elektrowni przemysłowej, która wraz z Kombinatem Chemicznym Blachownia uległa zniszczeniu w wyniku działań wojennych w latach 1943-1945.
Elektrownia Blachownia była pierwszą elektrownią cieplną w powojennej historii polskiej energetyki, w której zainstalowano nowoczesne i wysokosprawne urządzenia dostarczone przez zachodnie firmy.
102 -
ENERGETYCY LWOWIACY NA ŚLĄSKU