ziemskie g, można wyznaczyć jako
/ = fc = 6,672 • 10"
5,96 • 1024 (6,37- 106)2
= 9,8 m/s2 .
Do sformułowania spójnej teorii (a taką jest mechanika ogólna), oprócz przytoczonych praw, niezbędne są jeszcze dodatkowe aksjomaty. Pozwalają one na sformułowanie praw ruchu dla ciała sztywnego na podstawie praw odnoszących się do punktu materialnego. Te dodatkowe założenia są wyszczególnione poniżej.
V. Wielkości wektorowe stosowane w mechanice podlegają regułom rachunku wektorowego1 2.
VI. Niezależność działania sił
• Dwie dowolne siły Pj i P2.
przyłożone do jednego punktu ciała, można zastąpić siłą wypadkową W przyłożoną do tego punktu i przedstawioną jako wektor będący przekątną równoległoboku zbudowanego/fta ufektorach sił Pi i P2. Efekt (ostateczny) działania siły wypadkowej na ciało jest taki sam jak łączny efekt osobnego działania każdej z sił.
VII. Równowaga ciała sztywnego pod działaniem dwu sił
• Przy działaniu dwu sił ciało sztywne jest 'uNę&tónowadze tylko wtedy,
' mają
te same wartości liczbowe.
Układ dwu sił działających wzdłuż jednej prostej, przeciwnie zwróconych i mających takie same wartości liczbowe, przyłożonych do ciała sztywnego, nazywa się zerowym układem sif. '
VIII. Dodanie zerowego układu sił
• Efekt działania układu sił przyłożonych do ciała sztywnego nie ulegnie zmianie, gdy do (ego układu dodamy lub odejmiemy dowolny zerowy układ sił.
IX. Zesztywnienie ciała (lub układu)
• Równowaga ciała odkształcalnego (lub układu ciał) nie zostanie naru-szpąa pzJez zesztywnienie tego ciała (lub układu ciał).
Założenie to oznacza, że przy rozpatrywaniu równowagi ciała odkształcalnego można wykorzystywać jego model, jakim jesteiąiesztywne. (Po-
Warunki, jakie muszą spełniać wektory, by możliwe było ich dodawanie oraz inne kwestie związane z zastosowaniem rachunku wektorowego w mechanic©\c>gólnej są omawiane w rozdziale 2. y y
Zerowym układem sił można nazywać każdy układ sił działających na ciało sztywne, o ile kierunki działania sił przecinają się w jednym punkcie, a ich- suma jest równa zero.