Rysunek 1.2: Model układu mechanicznego rowerzysta-rower z programu Wor-king Model [22] (1 - ciała sztywne, 2 - połączenia bezpośrednie (przeguby,)^
3 - połączenia pośrednie (sprężyny, tłumiki), 4 - więzy (ograniczenia ruchu#^ 5 - obciążenia zewnętrzne (ciężar ciał) i wewnętrzne (siła nacisku na pedał)y
.V
W modelu układu mechanicznego można wyróżnić następujące elementy:
- model ciała, którym może być punkt materialny łub bryła sztywna (ciało
sztywne), * y
- model połączeń (lub powiązań) bezpośrednich pomięo^yciałami wynikających z oddziaływania w miejscach kontaktu ciał (na powierzchniach ciał),
- model połączeń (lub powiązań) pośrednich, realizowany za pomocą dodatkowych elementów10, takich jak np. przeguby^iożyska, nierozciągliwe liny (nici), taśmy,
- model oddziaływań zewnętrznych (uńęzy)] chodzi tu o oddziaływanie otoczenia na rozpatrywany układ (to znaczy oddziaływanie innych ciał, które nie należą do rozpatrywanego układu),'
- model obciążeń, którymi mogą być: siły skupione, pary sił, obciążenia ciągłe (rozłożone) - pochodzące spoza układu (siły zewnętrzne) lub mające swoje źródło w rozpatrywanym układzie (np. siły wewnętrzne pochodzące od oddziaływania sprężyn czy tłumików łączących ciała).
Bardziej szczegółowe omówienie poszczególnych elementów modelu układu znajduje się w następnych rozdziałach. W tym miejscu warto jeszcze wspomąieć o podziale na podukłady.
Poduklady - wydzielone z układu ciała, części ciał lub grupy ciął, które są rozpatrywane oddzielnie. Istotne jest to, że w miejscach podziału $a podukłady należy uwzględnić wzajemne oddziaływanie ciał (wynikające zd>rżćciego prawa mechaniki mówiącego o działaniu i przeciwdziałaniu).
10Eleraenty pośrednie w modelu układu mechanicznego nie%<jftraktowane jako ciała - masa tych elementów nie jest uwzględniana (to znaczy zakłada Się, że ich masa jest równa zero).
21
A
0
0