Wykład jest po to, żeby zrozumieć podstawowe pojęcia, przekształcenia i załeżności.
Mechaniki można się nauczyć tyłko przez samodziełną pracę.
Podręcznik ” Wykłady z mechaniki ogólnej” jest przeznaczony dla studentów uczących się na wydziałach mechanicznych i im pokrewnych. W pracy omawiane są zagadnienia mechaniki, które są przedmiotem wykładów i ćwiczeń przewidzianych programem zajęć na tych kierunkach kształcenia, na których liczba godzin przeznaczonych na mechanikę nie przekracza 100. Jest to więc kurs podstaw , mechaniki.
Treścią podręcznika jest newtonowska mechanika klasyczna - odnosząęąTŚię do punktów materialnych i mechanika ogólna - zajmująca się zagadnieniami dynamiki ciała sztywnego. Przedstawione są podstawy mechaniki/to jest statyka, kinematyka i dynamika punktu materialnego, układu punktów materialnych i ciała sztywnego. Pierwsze trzy rozdziały obejmują: wprowadzenie w zagadnienia mechaniki, podstawy rachunku wektorowego - w odniesieniu do mechaniki ciała sztywnego oraz modelowanie wzajemnych oddziaływań pomiędzy ciałami. Rozdział czwarty dotyczy zagadnień równowagi układów mechanicznych, a piąty kinematyki punktu i kinematyki ciała sztywnego. Ostatnie trzy rozdziały poświęcone są problemom dynamiki.
Taki układ pracy jest podyktowany programem studiów. Zajęcia z mechaniki prowadzone są już w pierwszym semestrze, kiedy to studenci nie mają jeszcze odpowiedniego przygotowania z matematyki. Brak dostatecznej wiedzy dotyczącej rachunku różniczkowego i równań różniczkowych w pierwszej części semestru wymusza określoną kolejność omawiania zagadnień mechaniki (statyka, kinematyka, dynamika). .0 . , .......
Omówienie rachunku wektorowego na pierwszych wykładach umożliwia jego konsekwentne wykorzystanie przy rozpatrywaniu kolejnych zagadnień mechaniki. Rachunek wektorowy jest przedstawiony w taki sposób, że stanowi wprowadzenie w zagadnienia mechaniki. Jednocześnie z wykładem podstaw rachunku wektorowego realizowany jest zasadniczy cel ćwiczeń, jakim jest - w pierwszej fazie kursu mechaniki - opanowanie umiejętności rzutowania wektorów* wyznaczanie momentu siły względem punktu i względem osi.
Ze względu na konieczność selekcji materiału szereg zagadnień zostało omówionych skrótowo (np. ruch kulisty ciała), a niektóre zupełnie pominięte (zderzenia ciał, metody mechaniki analitycznej). Z tych samych powodów dowody niektórych twierdzeń nie zostały tu przytoczone.
Przedstawione zagadnienia ilustrowane są rozwiązaniami przykładowych zadań. /\z