5399619823

136

Marta Tabakow i wsp.: Cechy geometryczne zmian w AD

Na podstawie uzyskanych wyników, przedstawionych w tabelach 2 i 3, do budowy systemu wspomagania decyzji radiologicznych wybrano cechy istotnie skorelowane (co najmniej na poziomie 0.7) oraz jednocześnie charakteryzujące się dużą zmiennością (powyżej 15%). Wybrane cechy, dla wybranych podgrup skanów, przedstawiono w tabeli 4. Najwięcej cech istotnie skorelowanych stwierdzono w grupie K₂, zaś najmniej w grupie K₃

Tabela 4. Cechy geometryczne, określające stopień zaniku korowego i podkorowego, zgodnie z rozpoznaniem radiologicznym

Tab. 4. The geometrie features, which define the degree of the cortical and subcortical atrophy, according to the radiological diagnosis

Cechy geometryczne, które można uwzględnić w celu Podgrupa skanów    rozpoznania stopnia zaników struktur korowych

i podkorowych w chorobie Alzheimera

K_x    S, L, RB, RC1, RC2, nS, nL

K₂    S, L, RM, zRM, RB, LP2, RC1, RC2, nS, nL

K₃    L, RC1

P    S, L, RB, RC1, RC2, nS, nL

Kj+K₂+P    S, L, RB, RC1, RC2, nS, nL

Dyskusja

W niniejszej pracy postanowiono rozpoznać cechy geometryczne mierzące ilościowo płyn mózgowo--rdzeniowy, charakteryzujące zanik mózgu w przebiegu choroby Alzheimera, przy wykorzystaniu informacji obrazowych z tomografii komputerowej (TK). Podstawą analizy było zbadanie kierunku i siły powiązań między analizowanymi cechami geometrycznymi a niezależną oceną radiologiczną. Wyniki analizy umożliwiają wybór cech do budowy systemu ekspertowego wspomagającego diagnostykę radiologiczną w kierunku określenia stopnia zaniku mózgu u chorych z zaburzeniami poznawczymi, co może przyczynić się do różnicowania postaci i stopnia zaawansowania choroby otępiennej.

Analiza uzyskanych wyników wykazała, że zanik korowy najlepiej charakteryzowany jest na skanach TK obejmujących środkowe i dolne części komór bocznych (podgrupa K₂), gdyż najwięcej cech geometrycznych związana była z podgrupą K₂; w ramach tej podgrupy występuje też największa korelacja z rozpoznaniem radiologicznym. Natomiast skany nadkomorowe (podgrupa K₃) w niewielkim stopniu charakteryzują zmiany zanikowe. Dlatego autorzy uważają, że w celu budowy systemów wspomagania decyzji radiologicznych, w których wymagana jest analiza kompleksowa skanów TK, należy uwzględnić cechy wspólne dla każdej podgrupy skanów, z pominięciem grupy skanów nadkomorowych. Są to cechy: S, L, RB, RC1, RC2, nS, nL (tabela 4). W celu budowy systemów wspomagania decyzji radiologicznych, w których nie jest wymagana analiza kompleksowa skanów TK (tj. celowe jest analizowanie skanów w podgrupach) oraz w celu rozpoznania stopnia zaniku korowego i podkorowego, należy uwzględnić istotnie skorelowane cechy osobno dla podgrup K_x, K₂oraz P, przedstawione w tabeli 4.

Wnioski

Określenie cech geometrycznych zaniku mózgu w badaniu TK może służyć jako metoda wspomagania decyzji radiologicznych, zwłaszcza w odniesieniu do skanów na poziomie środkowych i górnych części komór bocznych.