satysfakcji i sukcesu z wykonanych działań, ciekawsze i radośniejsze per-cypowanie wiedzy.
W przyjętej koncepcji nauczania zintegrowanego na poziomie wcze-snoszkolnym edukacja początkowa jest swoistą „sumą siedmiu przedmiotów nauczania" (w tym także treści z zakresu środowiska społeczno-przyrodniczego), z których każdy musi być traktowany jako określony kierunek rozwijania osobowości dziecka, integralnie powiązany z innymi. Edukacja zintegrowana wymaga od nauczyciela przemyślanego projektowania zajęć dydaktycznych, przygotowania i realizowania procesu edukacyjnego łączącego w sobie cele i treści różnych dziedzin wiedzy i wszystkie rodzaje aktywności dziecka, w którym to procesie dziecko ma prawo pytać, badać, eksperymentować, dokonywać odkryć; w którym poznaje świat w jego związkach i zależnościach i w którym całościowo rozwija się na miarę swoich możliwości. Integralne rozumienie wszystkich składników osobowości dziecka implikuje potrzebę takiego doboru i układu treści programowych, aby sam proces kształcenia i wychowania odbywał się w harmonii z otaczającym dziecko światem i opierał się na jego naturalnej ciekawości poznawczej. Nauczyciel, umożliwiając całościowe poznanie świata przez dziecko akcentuje potrzebę uniwersalizmu relacji człowieka z otaczającą rzeczywistością, uwypuklając związki człowieka z przyrodą, społeczeństwem, kulturą i techniką. Traktowane jako strategia dydaktyczno-wychowawcza polega na tworzeniu w świadomości ucznia w procesie edukacyjnym całościowego obrazu świata poprzez zespolenie oddzielnych informacji o nim, promowanie postrzegania fragmentów tego świata w kontekście całości, ukazywanie miejsca i roli człowieka w świecie, wreszcie gromadzenie doświadczeń w zakresie współzależnych od siebie możliwości i granic przekształcania tego świata. Integracja tak rozumiana posiada wymiar teoretyczny - gdy zmierzamy do realizowania rozproszonych w różnych dyscyplinach składników wiedzy i umiejętności; instrumentalny - gdy akcentujemy potrzebę tworzenia całościowego obrazu świata w świadomości ucznia; normatywny - gdy uznajemy za nieodzowne wartościowanie wiedzy i umiejętności z punktu widzenia ich szkolnej przydatności.
Praktyczna realizacja koncepcji nauczania integralnego nie jest łatwa. Jak podkreśla H. Sowińska47, koncepcja ta wymaga od nauczyciela wyobraźni, dostosowania się do chwili, do tego, co ona przynosi, w miarę tego, jak dzieci spontanicznie reagują, działają i konstruują sytuacje i przebieg zdarzeń. Działalność dydaktyczna nauczyciela wymaga więcej czasu,
47 Integracja w pracy z dziećmi w wieku wczesnoszkolnym, red. H. Sowińska, Polski Dom Wydawniczy „tawica", Poznań 1996, s. 13.
42