Naukowy model wymaga znajomości specjalistycznego języka.
Język nauki to metafory, użyteczne dla powiązania licznych faktów między sobą.
Czas, przestrzeń, pole, potencjał wektorowy ... to abstrakcje, mające niewiele wspólnego z subiektywnym poczuciem przestrzeni i czasu.
Co możemy powiedzieć o rzeczywistości?
Platon: piękno tkwi w przedmiocie.
Kant (1764): piękno tkwi w tym, kto je ocenia.
Kto miał rację?
• Nie mamy żadnej bezpośredniej wiedzy o świecie;
• nasza wiedza dotyczy jedynie dostępnych nam form poznania;
• sąoneuwarun kowa n e stru ktu rą naszego umysłu/mózgu.
Subiektywnie umysł = odbicie świata przefiltrowane przez mózg, jest wszystkim co możemy poznać.
Hipokrates (-460-370): "Przyjemność, radość, smutek i ból, wszystko bierze się z mózgu i znikąd indziej niż z mózgu".
On the Sacred Disease (ok. -400 roku): Men ought to know that from nothing else but thence [from the brain] come joys, delights, laughter and sports, and sorrows, griefs, despondency, and lamentations ...