117964

odróżnić język prawny od języków praw niczych (język nauki prawa i praktyki prawa) oraz języka potocznego.

•    SYSTEMOWA (systematyczna) - ustala się znaczenie normy prawnej ze względu na system prawa, do którego należy przepis, lub ze względu na miejsce przepisu w akcie normatywnym; przepisowi prawnemu nie należy przypisywać znaczenia, które byłoby sprzeczne z normami należącymi do danego systemu prawa.

•    FUNKCJONALNA I CELOWOŚCIOWA (teleologiczna) - ustalenie znaczenia norm zgodnie z warunkami, w jakich norma ma funkcjonować oraz celem ich stanowienia.

•    PORÓWNAWCZA - ustala znaczenie normy prawnej poprzez porównanie do norm istniejących w obcych systemach prawnych lub do przepisów obowiązujących wcześniej (histoiycznych).

9.    Stopień związanie wykładnią językową:

•    5 przypadków wiązanie „mocnego”:

0 gdy przepis zawiera definicję 0 przepis zawierający wyrażenie zdefiniowane 0 przepis kompetencyjny 0 groźba pogorszenia sytuacji prawnej jednostki 0 przepis określający wyjątek od zasady

10.    Rodzaje wykładni w g zakresu interpretacji

•    LITERALNA (dosłowna, adekwatna, stwierdzająca) - interpretacja pozajęzykowa potwierdza znaczenie przepisu prawnego ustalonego w drodze wykładni językowej przez wykładnie pozajęzykowe.

•    ROZSZERZAJĄCA - metody pozajęzykowe interpretacji wskazują na fakt, że norma ma szersze znaczenie niż jej literalne rozumienie.

•    ZWĘŻAJĄCA (ścieśniająca) - zwęża znaczenie przepisu ustalone w drodze interpretacji językowej.

11.    Rodzaje wykładni w g podmiotu interpretującego:

•    AUTENTYCZNA - interpretacji dokonuje organ, który interpretowany przepis wydał; interpretacja wiąże wszystkich w tym samym zakresie.

•    LEGALNA - interpretacji dokonuje organ, który został upoważniony na podstawie przepisów do interpretacji prawa przez ustawodawcę; interpretacja wiąże wszystkich w tym samym zakresie

•    PRAKTYCZNA (sądowa, administracyjna, operatywna) - wykładnia organów stosujących prawo, których interpretacja przepisów ustalane jest w konkretnej, indywidualnej sprawie. Nie jest powszechnie obowiązująca tylko stosowana w jednym konkretnym przypadku.

•    DOKTRYNALNA (naukowa) - interpretacja przepisów przez niezależne autorytety; nie ma mocy wiążącej, ale może wpływać na interpretację podejmowaną przez podmioty stosujące prawo.

12.    Dyrektywy wykładni językowej:

•    Do tekstu przepisu niczego nie wolno dodawać ani odejmować (słów, znaków interpunkcyjnych, itp.)

•    Zwrotom języka polskiego nie należy - bez wyraźnego powodu nadawać innego znaczenia niż to, które zwroty te mają na gruncie języka naturalnego.

•    Jeżeli w danym akcie normatywnym język użyty jest specyficzny zwrot języka prawnego to należy go zrozumieć zgodnie ze znaczeniem nadanym mu w tym języku (definicja legalna)

•    Terminy jednobrzmiące użyte w tekście aktu normatywnego należy zrozumieć jednolicie

2