Byd. Biul. Wet. 6(4), 1996 r._ 75
ryjnych zeskrobin, które pobrano od 18 zwierząt, obecność T. verrucosum stwierdzono w 17 próbach. Wynik ten dawał 94,4% zgodność oceny klinicznej z badaniem laboratoryjnym. W ponownym badaniu, przeprowadzonym po upływie 6 tygodni wykazano zmiany kliniczne u 15 zwierząt, potwierdzone obecnością T. verrucosum w 13 przypadkach (-86,6%). Obecności T. verruco-sum nie stwierdzono u 4 spośród 18 (22,2%) poddanych wcześniej badaniom laboratoryjnym.
Należy podkreślić, że próby do badań laboratoryjnych były pobierane od zwierząt z najsilniej wyrażonymi zmianami klinicznymi. Oprócz prób poddanych kontroli laboratoryjnej po upływie 6 tygodni po rozpoczęciu leczenia, pobrano dodatkowo zeskrobi-ny od wszystkich zwierząt, u których stwierdzono jakiekolwiek zmiany patologiczne na skórze. Spośród 24 pobranych prób tylko w 8 (33.3%) nie stwierdzono obecności grzybów. W dniu rozpoczęcia eksperymentu, zmiany patologiczne zanotowano u 67 zwierząt, natomiast w dniu zakończenia zaledwie u 15 sztuk. W efekcie za klinicznie zdrowe uznano 52 zwierzęta tj. 77,6%. Równocześnie wskaźnik zmian grzybiczych w dniu rozpoczynania leczenia, oceniany w skali od 0 do 4, wynosił u 28, czyli u ponad 40% zwierząt 2 i więcej. U 6 zwierząt można było mówić o grzybicy uogólnionej, w której zmiany obejmowały prawie całą powierzchnię głowy i szyi. Podczas cotygodniowych obserwacji zmiany te bardzo powoli, niemniej jednak widocznie ustępowały. U jednej jałowicy nie zanotowano żadnych efektów leczenia.
Równocześnie wraz z ustępowaniem strupów, już w drugim tygodniu bezwłose miejsca porastały sierścią, która po upływie 4 do 5 tygodni pokrywała w większości przypadków miejsca daw'-nych zmian patologicznych zmian patologicznych, pozwalając uznać zwierzęta za klinicznie zdrowe. Ciekawym i godnym odnotowania był przypadek, w' którym u początkowo zdrowej jałowicy pod koniec doświadczenia odnotowano zmiany sugerujące zakażenie T. verrucosum. Podobnie, u innej jałowicy, u której zmiany skórne ustąpiły w czwartym tygodniu terapii, w siódmym pojawiły się ponownie.
Te dwa przypadki, jak również dodatnie wyniki badań laboratoryjnych wskazują że pomimo przyjętego modelu leczenia utrzymywać się mogą w stadzie zdolne do zakażenia postacie grzybów T. verrucosum. Być może odpowiednio wczesny termin podjęcia terapii, dodatkowa opryski zwierząt, zalecane przez producenta u silnie zagrzybionych zwierząt, korzystniejszy czas przeprowadzania leczenia (cieplejsza pora roku) oraz poprawa warunków zoohigienicznych mogą dać lepsze wyniki. (1. 4).
Piśmiennictwo
1. Janowski H., i wsp.: Choroby bydła. PWRiL, W-wa 1985.
2. Janssen Pharmaceutica, materiały reklamowe firmy. 1992. Kowszyk-Gindifer Z., Sobiczewski W.: Grzybice i sposoby ich zwalczania, PZWL. W-wa 1986.
3. Spiesiwcewa N. A.: Mi kozy i mikotoksykozy zwierząt. PWRiL. W-wa 1969.
4. Van Cutsem J., Rochette F.: Mycoses in domestic animals. Jannsen Research Foundation, 1991.
Tab. 1. Dynamika wskaźnika zmian grzybiczych.
Okres badań w tygodniach (cyfry oznaczają liczby zwierząt) | ||||||||
Wskaź.nik zmian |
0 |
2 |
3 |
4 |
5 |
6 |
7 |
8 |
4 |
9 |
6 |
6 |
4 |
4 |
4 |
4 |
4 |
3 |
7 |
3 |
0 |
2 |
2 |
2 |
2 |
2 |
2 |
12 |
7 |
4 |
1 |
1 |
0 |
0 |
0 |
1 |
39 |
31 |
15 |
9 |
8 • |
9 |
8 |
9 |
1-4 |
67 |
47 |
25 |
16 |
15 |
15 |
14 |
15 |
klinicznie zdrowe |
69 |
89 |
III |
120 |
121 |
121 |
122 |
121 |
Taksoidy: nowy oręż w walce z rakiem —Nicolaou K.C., Rodney K... Potier, G., Potier P.: Świat Nauki, 42, wrzesień. 1996. Przełom w leczeniu raka jajnika zwiastował przed 5-ciu laty taksol — substancja izolowana z kory cisa krótko!istnego. Niestety produkcja taksolu wymagała użycia do tego celu kory dwóch dojrzałych cisów. W efekcie pojawiły się protesty ekologów wobec realnego zagrożenie zniszczeniem jedynej w USA populacji cisów w północno-zachodnim Regionie Pacyficznym. W 1994 roku sytuacja uległa zmianie wraz z dopuszczeniem do terapii taksolu półsyntetycznego. Co więcej szereg z nowo wyprodukowanych taksoidów wykazywał szereg dodatkowych korzystnych właściwości. Wstępne badania wykazały, że syntetyczny taksol. oddziałując hamująco na rozwój szybko mnożących się komórek nowotworów, pozwalają istotnie przedłużyć życie pacjentek chorych na raka jajników. Obecnie trwa ulepszanie struktur taksolu w celu wzmocnienia działania leku i eliminacji cząsteczek nie mających wpływu na jego właściwości lecznicze.