5895614002

-5-

nrt |H^a

W!

3tviem > rzemysłu, Handlu i Żeglugi, opartej na układzie międzyministe'-rialnym z dnia 5.10,1943 r„, z tej jakoby racji, że układ ten jest nieprzychylny dla Ministerstwa Obrony Narodowej.

Przytoczony w uwagach przedstawicieli M.O.N# zarzut, iż projekt M.T.H. i Ż. przewidywał, że głównym ośrodkiem międzynarodowej komunikacji lotniczej w Polsce ma zostać Kraków, delegacja zaś wystąpiła na Konferencji z planem portu lotniczego w Warszawie, świadczy o zupełmym braku .zrozumienia zagadnie^, o które tu chodzi.

Koncepcja M.I.H. i Ż. wzięła pod uwagę, że Warszawa nie leży na szlaku polskich linii lotniczych, mających za zadanie połączenie krajów ^ropy południowo-wschodnieJ z Turopą Środkową i Zachodnią, przeprowadzenie tedy tych linii przez Warszawę przesądziłoby już samo przez się o ich niekonkurencyjności, wotoa c zagranioznych linii o wiele krótszych i nie przechodzących przez Polskę. Zwłaszcza byłoby zupełnym "handicapem” linii polskich w porównaniu z liniami zesklmi, przechodzącymi przez rragę. Z tego też względu postano-iońo w zasadzie szlaki te przeprowadzić przez port lotniczy, położony w okręgu kat owicko-krakow skim, jako przez punkt terytorium Folski, najbardziej właściwy dla komunikacji na kierunkaoh, o których tu mowa. Nie znaczy to Jednak, że port lotniozy w Warszawie ma stać się portem drugiej klasy. Wręcz odwrotnie, projekty linii lotniczych innych państw / w pewnej mierze zawdzięczając to staraniom delegatów polskich/ zostały skierowane na Warszawę m liczbie - 8, a liczba polskich linii o zasięgu międzynarodowym przechodzących przez Warszawę nie jest wcale mniejsza, niż przechodzących przez Kraków.

Również pozbawiona wszelkiego uzasadnienia jest krytyka projektu portu lotniczego z tyt,ułu jego ''monumentalności”, gdyż planując stałą inwestycję o charakterze bardzo poważnym /sięgającą sum wielomilionowych/ nie można było sugerować rozwiązania, óre stałoby w sprzeczności z poziomem dużych portów lotniczych innych krajów Turopy. Wówczas bowiem postulat ściągnięcia 0o'-Fblski zagranicznych linii lotniczych i uczynienia }olski krajem, zajmującym jakie takie miejoe w sieci międzynarodowej komunikacji lotniczej nie mógłby nigdy być zres-.izowanym, Uwagi przedstawicieli M.O.N. kładą nacisk na odosobnioną uwagę, dotyczącą zbieżności wytycznych projektu z pierwotnym projektem portu lotniczego w Idlowild, natomiast celowo pomijają fakt, że o porcie tyra wyrażono ze strony kompetentnej wiele opinii dodatnich.

Nie je st więc prawdą, że efekt propagandowy projektu ^tfnależy uważać raczej za ujemny".

Byłoby rzeczą interesującą stwierdzić, na jakiej podstawie opierają przedstawiciele M.O.N. swoje twierdzenie, że udział Folski w Konferencji przedstawiał się skromnie i sprowadzał się raczej do roli obserwatora, uwagi bowiem nie podają źródła tej całkowicie mylnej, oc e ny.

Należy bowiem podkreślić, że w ramach możliwości, jakie dawała sytuacja polityczna Polski, delegacja wyzyskała wi6la aktywności i Jej działalność całkowicie wytrzymuje porównania z działalnością delegacji innych pafistw, znajdujących się w bez porównania lepszych warunkach gospodarczych i politycznych, państw nie zajętych przez nieprzyjaciela, mających własne czynne lotnictwo komunikacyjne.