5895614104

190 ARTYKUŁY

etapów procesu informacyjnego (gromadzenia, opracowywania, przechowywania, wyszukiwania, przekazywania informacji), wchodzących w ich skład czynności oraz stosowanych metod i narzędzi, formy źródeł i nośników informacji, również terminy związane z organizacją działalności informacyjnej, a także określenia poszczególnych grup i kategorii pracowników informacji naukowej. Terminy reprezentujące wymienione wyżej działy uznano za specyficzne dla informacji naukowej. Do tej grupy włączono również terminy z dziedzin najbliżej spokrewnionych z informacją naukową: bibliografii, bibliotekarstwa, bibliotekoznawstwa, archiwistyki — wychodząc z założenia, że w wielu przypadkach jest bardzo trudno ustalić przynależność terminu tylko do informacji naukowej lub jednej z wymienionych dziedzin. Zasób terminów specyficznych dla informacji naukowej obejmuje w STIN ok. 750 haseł. Drugą kategorię haseł tworzą terminy z zakresu dziedzin związanych z informacją naukową: cybernetyki, filozofii, logiki, językoznawstwa, socjologii i psychologii, naukoznawstwa (z metodologią nauk), prakseologii, teorii systemów, nauki organizacji i kierowania, ekonomiki, statystyki, informatyki, edytorstwa, poligrafii i reprografii, patentoznawstwa, normalizacji. W sumie ta kategoria haseł obejmuje ponad 900 terminów.

Przyjęcie założenia, że za terminy nowe uznano te jednostki leksykalne, które nie zostały zarejestrowane w SUN stwarza pewne niebezpieczeństwo. Niektóre terminy w momencie ukazania się słownika mogły być już znane, a nie zostały uwzględnione w zasobie leksykalnym STIN, ponieważ uznano je za zbyt rzadko pojawiające się w tekstach fachowych, np. j ę z y k słów kluczowych. Brak również w STIN terminów: bibliografia bibliografii, inkunabuł, przedmiotowanie, stary druk, których nie można uznać za terminy nowe, ponieważ wystąpiły one już wcześniej w Podręcznym słowniku bibliotekarza, wydanym w 1955 r.³ W STIN nie umieszczano terminów, które nie zyskały jeszcze pełnej akceptacji środowiska, np. na określenie nauki o informacji pojawiały się wtedy następujące nazwy: informatologia, informologia, informatoryka. Pewne pojęcia były już wtedy znane w środowisku, ale jeszcze nie utworzono dla nich nowych terminów. Często używano terminów obcojęzycznych lub tworzono nazwy wielowyrazowe.

Jak powiedziano wyżej, zasób leksykalny STIN uznano za podstawę porównania. Każdy termin znajdujący się w tekstach podlegających analizie był porównywany ze słownictwem STIN. Sprawdzano, czy termin znajduje się w zasobie leksykalnym Słownika, jeśli nie, uznawano go za nowy, a następnie wprowadzano do bazy danych założonej przy użyciu pakietu Mikro CD/ISIS. Jeśli termin był zarejestrowany w STIN, porównywano jego definicję słownikową z definicją jaką miał w źródle, z którego został wyekscerpowany. Taki sposób postępowania pozwolił na uchwycenie zmian znaczeniowych jakim podlegają terminy informacji naukowej: pojawianie się dodatkowo nowych znaczeń lub wyparcie dawnego znaczenia i używanie terminu w odmiennym

³ H. Więckowska, H. Pliszczyóska: Podręczny słownik bibliotekarza. Warszawa 1955 s. 34, 75, 220, 159.