5895614803

9

9

21

URANJA

Uroczystość zagaił J. M. Rektor Uniwersytetu prof. dr. S. Pieńkowski, następnie składał życzenia obserwatorjum prof. Ź ó r a w s k i w imieniu Polskiej Akademji Umiejętności w Krakowie.

Prof. Dickstein przemawiał w imieniu Polskiego Tow. Matematycznego i wychowańców b. Szkoły Głównej

W dalszym ciągu przemawiali, życząc owocnej pracy, imieniem Obserwatorjum Krakowskiego p. Witkowski, iw Imieniu państwowego Instytutu Meteorologicznego prof. Dobrowolski.

P. inż. P. Strzeszewski mówił w imieniu Tow. Miłośników Astro-nomji, podkreślając w swem przemówieniu ważność zjawisk astronomicznych dla życia codziennego, i p. Makowska, słuchaczka astronomji, składając podziękowania prof. M. Kamieńskiemu, dyrektorowi obserwatorjum.

W końcu, witany oklaskami, wszedł na katedrę prof. Kamieński i wypowiedział prelekcję na temat: „Astronomowie Polscy a nauka światowa”.

W swym pięknym odczycie prof. Kamieński przedstawił rozwój astronomjl polskiej od epoki Renesansu, która wydała wielkiego astronoma polskiego, Mikołaja Kopernika, aż do czasów obecnych.

Mówca w dalszem swem przemówieniu zaznaczył, że stulecie obserwatorjum warszawskiego przypomnieć nam powinno imiona szeregu astronomów polskich, a więc — Założyciela T. Armińskiego i Jana Kowalczyka i inn.

Opłakane warunki materjalne — mówił dalej prof. Kamieński — ujemnie wpływają na rozwój tej nauki w Polsce. Kiedy na kongresie międzynarodowej unji astronomicznej w Cambridge proponowano, aby zjazd następny zwołać do Warszawy, astronomowie nasi musieli się zrzec tego zaszczytu, gdyż nie chcieli pokazywać astronomom zagranicznym naszych obserwatorjów i instrumentów.

Pod koniec uroczystości prof. dr. Hryniewiecki odczytał listy i depesze z życzeniami ód Obserwatorjum Krakowskiego, Wileńskiego. Poznańskiego, Lwowskiego, od Wydziału Morskiego w Nowymporcie, od Młodzieży Akademickiej i *ze stacji astronomicznej ’na Łysinie i inn„ a następnie w imieniu wydziału filozoficznego, którego jest dziekanem, złożył gorące życzenia długiej i owocnej pracy.

Badania widmowe komety Orkisza. W „Popular Aśtronomy”, zeszyt za sierpień i wrzesień 1925, znajdujemy wyniki badań widmowych komety Orkisza, wykonanych w obserwatorjum Yer kes’a koło Chicago. Zdjęćspek-trograficznych dokonano z pomocą astro-kamery Zeissa i szeregu pryzmatów ze szkła przezroczystego kdla promieni pozafiołkowych. Otrzymano 12 zdjęć w okresie od 28 kwietnia do 29 maja. Pomimo trudnych warunków obserwacji (kometa była jako gw. 8-9 wielk.) na spektrogramach znaleziono linje należące do cjanu, tlenku węgla i dwie linje nieznanego pochodzenia. Wogóle obserwacje widmowe tej komety wykazują znaczną przewagę ilości odbitego światła słonecznego od cząsteczek komety nad promieniowaniem własnem komety.

M.B.