13
powiedniego łączenia ich. Metoda ta składa się z następujących elementów:
— wyróżnienie klas jednostek w hierarchicznym systemie podziału regionalnego;
— określenie kryteriów wydzielania jednostek w poszczególnych klasach (poziomach hierarchicznych);
— wydzielanie na mapie zwartych terytorialnie regionów, dostatecznie jednorodnych w zakresie cech uznanych za charakteryzujące dany poziom hierarchiczny;
— badanie zróżnicowania zbioru wydzielonych jednostek określonego szczebla w zakresie cech różnicujących dla jednostek wyższego szczebla, dokonywanie typologii tych jednostek i ewentualnie sporządzenie odpowiednich map typologicznych oraz — na tej podstawie — wyróżnianie grup sąsiadujących jednostek, podobnych w założonym zakresie, i tworzenie jednorodnych jednostek terytorialnych wyższego szczebla. Czynności te powtarzane być muszą każdorazowo dla poszczególnych szczebli jednostek terytorialnych.
Najogólniej można powiedzieć, że „Regionalizacja jest to specjalny rodzaj systematyki naukowej takich przedmiotów i zjawisk, które tworzą prawidłowe całości terytorialne i których właściwości zależą od ich położenia geograficznego” (Isaczenko 1965, wg Kondracki 1976).