89
Wielkopolsko-Pomorska (TT) obejmuje doliny Gwdy i Brdy, Bory Tucholskie, Pojezierza Chełmińskie i Dobrzyńskie oraz ciąg pradoliny Wisły od Bydgoszczy do Płocka, które to tereny w prezentowanym podziale zaliczone zostały bądź do Działu Pomorskiego, bądź do Działu Mazowiecko-Poleskiego. Stwierdza się też pewne różnice w przebiegu granicy wschodniej porównywanych jednostek; na Górnym Śląsku jednostka podziału leśnego wychodzi dalej na wschód niż zaproponowana jednostka geobotaniczna, natomiast w rejonie Kalisza, Łęczycy i Konina odwrotnie — dalej na wschód rozciąga się jednostka geobotaniczna.
Na będącej w granicach Polski części Działu Brandenbursko-Wielkopol-skiego wyróżniono pięć krain geobotanicznych, z których jedna jest rozdzielona na dwie podkrainy. Poszczególne krainy różnią się od siebie inwentarzem naturalnych zbiorowisk roślinnych, przede wszystkim skutkiem zróżnicowania zasięgu i częstości występowania trzech grup zbiorowisk leśnych, a mianowicie: niżowych buczyn (w części krain buczyny występują, a w części nie), świetlistych dąbrów zespołu Potentillo albae-Quercetum oraz zbiorowisk typu boru mieszanego, które w niektórych regionach należą głównie do zespołu Querco-Pinetum reprezentującego kontynentalne bory mieszane z klasy Vaccinio-Piceetea, a w innych głównie do zespołu Calamagrostio-Quercetum należącego do atlantyckich dąbrów klasy Quercetea robori-petraeae.
Kraina Notecko-Lubuska obejmuje północną część działu i wykazuje pewne podobieństwo do Działu Pomorskiego. Charakteryzuje się ona tym, że:
— na izolowanych stanowiskach występują lasy bukowe;
— dąbrowy świetliste są potencjalnym zbiorowiskiem na niewielkich obszarach;
— na siedliskach borów mieszanych znacznie częściej rozwija się zespół Querco-Pinetum niż Calamagrostio-Quercetum;
— na nielicznych stanowiskach spotyka się pomorski las bukowo-dębowy (Fago-Quercetum).
Kraina Środkowowielkopolska wyróżnia się:
— brakiem lasów bukowych;
— rzadkim występowaniem dąbrów świetlistych;
— przewagą Querco-Pinetum nad Calamagrostio-Quercetum w zakresie siedlisk borów mieszanych.
Kraina Kujawska charakteryzuje się:
— brakiem lasów bukowych;
— stosunkowo częstym występowaniem dąbrów świetlistych;
— niemal wyłącznym występowaniem Querco-Pinetum na siedliskach borów mieszanych;
— specyficzną odmianą zbiorowisk grądowych (Galio-Carpinetum odmiany kujawskiej).
Kraina Południowowielkopolsko-Łużycka odznacza się:
— występowaniem lasów bukowych na wielu stanowiskach (w szczególności na ciągach Wzgórz Dałkowskich i Trzebnickich);
— występowaniem w niektórych regionach dąbrów świetlistych;
— przewagą zespołu Calamagrostio-Quercetum nad Querco-Pinetum na siedliskach borów mieszanych.
Zróżnicowanie w obrębie tej krainy na Podkrainę Zachodnią i Wschodnią