Podstawy Telewizji - Laboratorium - Ćwiczenie A




Instytut Radioelektroniki PW Zakład Telewizji
         

PODSTAWY TELEWIZJI - LABORATORIUM
Ćwiczenie D

Obserwacja i pomiary parametrów całkowitego sygnału wizyjnego
1. Cel ćwiczenia.     Celem ćwiczenia jest poznanie
struktury całkowitego sygnału wizyjnego i pomiar wybranych parametrów tego
sygnału.
2. Opis układu pomiarowegoW tej częsci ćwiczenia wykorzystywany jest
układ pomiarowy przedstawiony na rys. 2.1. Całkowity sygnał wizyjny z generatora
obrazów testowych GEN jest obserwowany na przy użyciu oscyloskopu OSC
współpracującego z selektorem linii SL. Oscyloskop jest wyzwalany impulsami
uzyskanymi z wyjscia telewizyjnego numerycznego selektora linii SL. Selektor
linii wydziela z całkowitego sygnału synchronizacji impulsy o czasie trwania
jednej linii, występujące w momentach pojawienia się  linii obrazu o
wybranym numerze . Te same impulsy, zsumowane z sygnalem wizyjnym, służą również
do podswietlenia na kineskopie monitora linii obserwowanej na ekranie
oscyloskopu. Wektorskop WKT umożliwia obserwację amplitudy i fazy sygnału
chrominancji oraz pomiar parametrów toru telewizyjnego opisujących wiernosć
odtwarzania obrazów barwnych.
Rys. 2.1 Schemat układu pomiarowego 
3. PomiaryUruchomić wszystkie przyrządy pomiarowe, ustawić wartosć
międzyszczytową sygnału wizyjnego na wyjsciu generatora obrazów testowych równą
1 V.
3.1. Poziomy charakterystyczne w sygnale wizyjnym, synchronizacja
liniiW generatorze obrazów testowych wybrać sygnał schodkowy, wyłączyć
podnosną chrominancji. Za pomocą selektora linii wyswietlić na oscyloskopie
jedną linię telewizyjną o numerze z przedziału 24-310 lub 336-622. Zmierzyć:

względne wartosci poziomów synchronizacji, wygaszania, czerni i bieli
czasy wybierania linii, impulsu wygaszania linii, synchronizacji linii
odstęp pomiędzy przednim zboczem impulsy synchronizacji linii, a tylnum
zboczem impulsu wygaszania linii
3.2. Synchronizacja ramki, impulsy wyrównawczeDla sygnału testowego jak
w pkt. 3.1 za pomocą selektora linii i oscyloskopu przeprowadzić obserwację
linii o numerach od 310 do 335 oraz od 623 do 23. Zmierzyć:

czasy trwania grup: impulsów synchronizacji ramki, przednich impulsów
wyrównawczych, tylnych impulsów wyrównawczych
czas trwania pojedynczego impulsu synchronizacji ramki, impulsu
wyrównawczego oraz odstępu pomiędzy nimi Okreslić różnice
pomiędzy sekwencjami impulsów synchronizacji ramki i wyrównawczych w liniach
310-335 oraz 623-23.  
3.3. Podnosna chrominancjiW generatorze obrazów testowych wybrać sygnał
pasów kolorowych, włączyć podnosną chrominancji. Przełączyć wektorskop w
tryp pracy oscyloskopu, wybrać linię telewizyjną o numerze z przedziału 24-310
lub 336-622. Zmierzyć

czas trwania impulsu synchronizacji podnosnej chrominancji (burst)
odstęp pomiędzy tylnym zboczem impulsu synchronizacji linii i przednim
zboczem impulsu synchronizacji podnosnej chrominancji
Przełączyć wektrorskop w normalny tryb pracy i zaobserwować:

położenie wektorów impulsów synchronizacji podnosnej chrominancji
położenie wektorów barw podstawowych R, G, B
położenie wektorów mieszanin R+B, G+B, R+G
położenie wektora bieli W generatorze wyłączyć składową
R-Y, zaobserwować zmiany położenia wektorów na wektorskopie. Powtórzyć
obserwacje przy wyłączonej składowej B-Y
Literatura

A.Fiok, M.Rusin,  "Podstawy telewizji", Wydawnictwa
Politechniki Warszawskiej, Warszawa,  1983
A.Fiok, "Podstawy ogólne", Wydawnictwa Komunikacji i Łącznosci,
seria "Telewizja", Warszawa 1991
M.Rusin, "Wizyjne przetworniki optoelektroniczne", Wydawnictwa
Komunikacji i Łącznosci, seria "Telewizja", Warszawa 1991
M.Rusin, "Systemy transmisji", Wydawnictwa Komunikacji i Łącznosci,
seria "Telewizja", Warszawa 1991