B/174-R7: A.E.Powell - Ciało Mentalne







Wstecz / Spis
Treści / Dalej
ROZDZIAŁ VII: FALE MYŚLOWE
Gdy człowiek posługuje się ciałem mentalnym, czyli myśli, powstają w tym ciele
wibracje, które wywołują dwa różne skutki. Pierwszy z nich to wysyłanie wibracji,
czyli fal: będzie to przedmiotem niniejszego rozdziału. Drugim skutkiem jest
tworzenie myślokształtów: zajmiemy się tym w rozdziale następnym.
Wibracja powstająca w ciele mentalnym, podobnie jak wszelkie inne wibracje,
ma tendencję do udzielania się każdej otaczającej materii, która potrafi na
nią reagować, podobnie jak wibracja dzwonu wywołuje drgania cząsteczek otaczającego
powietrza. Stąd, ponieważ atmosfera pełna jest materii mentalnej, która bardzo
łatwo reaguje na tego rodzaju impulsy, powstająw niej fale, rodzaj wibrującej
powłoki, utworzonej z materii mentalnej, a rozprzestrzeniającej się w otaczającej
przestrzeni dokładnie w ten sam sposób, jak fale na spokojnej powierzchni wody
rozchodzą się we wszystkich kierunkach od miejsca, w którym spadł kamień.
Rozprzestrzenianie się fali mentalnej nie ogranicza się tylko do płaszczyzny,
lecz obejmuje swym zasięgiem wiele wymiarów przestrzeni, podobnie jak promieniowanie
słońca lub lampy.
Promienie myśli krzyżują się we wszystkich kierunkach, nie powodując wcale
interferencji, tak samo jak promienie świetlne w świecie fizycznym.
Co więcej, rozchodząca się kulista fala jest wielobarwna i opalizująca, lecz
jej barwy słabną w miarę rozprzestrzeniania się.
Jak stwierdziliśmy, wibracje mentalne dążą do odtworzenia się, ilekroć nadarzy
się sposobność. Wskutek tego za każdym razem, gdy fala myśli dotrze do innego
ciała mentalnego, objawia się skłonność do wywoływania w nim wibracji, podobnych
do tych, które ją zrodziły. Oznacza to, że gdy fala myśli uderzy w czyjeś ciało
mentalne, wówczas w umyśle tego człowieka powstaje tendencja do myśli podobnej
do tej, jaka istniała w umyśle osoby wysyłającej falę.
Fala myślowa słabnie w miarę oddalania się od swego źródła i prawdopodobnie
jest to proporcjonalne do sześcianu odległości zamiast do jej kwadratu, jak
to się dzieje przy fali na płaszczyźnie stawu, a to ze względu na dodatkowy
wymiar. Niemniej wibracje mentalne tracą swoją moc o wiele wolniej niż drgania
materii fizycznej i wyczerpują swą siłę lub stają się tak słabe, że już przestają
być odczuwane; dzieje się tak dopiero w bardzo dużej odległości od swego źródła.
Odległość, którą fala myśli może osiągnąć, jej moc i trwałość oddziaływania
na inne ciało mentalne, zależy od siły i wyrazistości myśli, która tę falę zrodziła.
Tak więc silna myśl rozprzestrzenia się dalej niż myśl słaba, lecz jasność i
wyrazistość mają nawet większe znaczenie niż siła myśli.
Do innych czynników, które mają wpływ na odległość osiąganą przez falę myślową,
należy natura myśli i opór, z jakim się spotyka. Tak więc fale rozchodzące się
w materii astralnej niższego rodzaju ulegają szybko stłumieniu przez mnóstwo
innych wibracji na tymże poziomie, podobnie jak łagodny dźwięk ginie w zgiełku
dużego miasta.
Z tego powodu egocentryczna myśl przeciętnego człowieka, która rodzi się na
najniższym poziomie świata mentalnego i opada natychmiast na najniższy poziom
świata astralnego, wywiera stosunkowo znikomy wpływ. Jej siła w obu tych światach,
nawet jeżeli gwałtowna, jest ograniczona, gdyż dokoła faluje tak ogromne morze
podobnych myśli, że jej fale natychmiast w nim giną zagłuszone chaosem myśli.
Natomiast myśl zrodzona na wyższym poziomie ma o wiele czystsze pole do działania,
gdyż w naszych czasach liczba myśli wytwarzających tego rodzaju fale jest bardzo
mała. Z tego punktu widzenia myśl o charakterze teozoficznym stanowi niemal
osobną klasę dla siebie.
Istnieją niewątpliwie inne osoby religijne, których myśli są równie wzniosłe,
lecz nigdy nie tak ścisłe i określone. Nawet myśl naukowa rzadko kiedy stanowi
tę klasę co myśl teozoficzna, która wobec tego ma wolne pole do działania w
świecie mentalnym.
Myśl teozoficzna podobna jest do dźwięku rozbrzmiewającego wśród ogólnego milczenia.
Wprawia ona w ruch materię mentalną na poziomie, z którego dziś rzadko się korzysta,
a fale przez nią wywołane działają na te części ciała mentalnego, które u przeciętnego
człowieka pozostają jeszcze całkiem w uśpieniu. Toteż budzi ona całkiem nowe
części aparatu myślenia.
Fala taka oczywiście nie musi przekazać myśli teozoficznej osobom, które jej
nie znają, ale budząc wyższe części ciała mentalnego, przyczynia się do podniesienia
poziomu ich myśli i w ogóle do ich zliberalizowania, choć ich kierunek może
być wyznaczony przez nawyki tych osób.
Różnorodność myśli nie ma granic. Jeżeli myśl jest całkiem prosta, to w ciele
mentalnym pojawia się tylko jedna prędkość wibracji i w rezultacie tylko jeden
rodzaj materii mentalnej zostaje silnie poruszony. Ciało mentalne, jak wiemy,
składa się z materii czterech niższych poziomów świata mentalnego, a na każdym
z nich istnieją liczne odmiany tej materii o rozmaitej gęstości.
Jeżeli człowiek jest głęboko pogrążony w jakimś innym rodzaju myśli, to nawet
potężna fala myślowa może przejść nad nim wcale go nie poruszając, podobnie
jak człowiek bardzo czymś zajęty może nie słyszeć głosu innej osoby.
Ponieważ jednak wielka liczba ludzi nie myśli wyraźnie ani intensywnie, wyjąwszy
sytuacje, gdy jakaś bieżąca sprawa życiowa wymaga od nich całej uwagi, podlega
ona w wysokim stopniu oddziaływaniu myśli, które docierają do nich z zewnątrz.
Stąd wynika wielka odpowiedzialność każdego za swoje myśli, gdyż jeśli są szczególnie
silne i wyraźne, z reguły oddziałują na wielką liczbę innych ludzi.
Nie ma przesady w powiedzeniu, że człowiek lubujący się w myślach złych lub
nieczystych szerzy zarazę moralną wśród swych bliźnich. Pamiętajmy, że wielu
ludzi nosi w sobie zalążki zła, zalążki, które być może nigdy by nie wydały
owocu, gdyby nie podziałała na nie jakaś siła z zewnątrz i nie pobudziła ich
do życia; fala zrodzona przez myśli nieczyste i bezbożne może się stać czynnikiem
budzącym jakiś zalążek zła i zasilającym jego rozwój. Myśl taka może więc być
przyczyną stoczenia się człowieka, który z kolei oddziaływa na innych iw ten
sposób zło rozprzestrzenia się we wszystkich kierunkach. W ten sposób wytwarza
się stale bardzo wiele zła, i choć dzieje się to często bezwiednie, jego sprawca
ponosi jednak zawsze karmiczną odpowiedzialność.
Z drugiej strony dobre myśli mogą oddziaływać dobroczynnie. Dlatego też człowiek,
który to rozumie, będzie się starał posyłać stale swym przyjaciołom i sąsiadom
myśli pełne miłości, pogody i spokoju, podobnie jak słońce obdarza swymi promieniami
życie na ziemi. Niewielu jednak ludzi zdajesobie sprawę, jak wiele dobrego mogliby
zdziałać dzięki potędze myśli.
Zdarza się niekiedy, że człowiek nie ma możliwości pomóc fizycznie drugiemu
człowiekowi. Może się nawet zdarzyć, że czyjaś fizyczna obecność jest cierpiącemu
niemiła, a mózg fizyczny zamknięty przed wszelką pomocą na skutek przesądów
lub religijnego fanatyzmu. Ale jego ciało astralne i mentalne jest o wiele wrażliwsze
i bardziej przygotowane do przyjęcia pomocy niż ciało fizyczne i zawsze można
do nich dotrzeć za pomocą fal myśli niosących otuchę i ukojenie.
Często się zdarza, że najlepsza wola nie jest w stanie nic uczynić w świecie
fizycznym, lecz zawsze dzięki wytrwałości i skupionej, pełnej miłości myśli,
można przynieść ulgę w świecie astralnym czy mentalnym.
Należy zwrócić uwagę, że fala myślowa nie przekazuje ściśle określonej myśli,
lecz raczej budzi myśli o podobnym charakterze. Tak na przykład, jeśli myśl
jest nabożna, to jej wibracje będą pobudzać pobożność, ale przedmiot czci może
być odmienny u każdej osoby, na którą oddziałuje.
Fala myśli lub wibracji przekazuje zatem charakter myśli, a nie jej przedmiot.
Jeżeli Hindus siedzi pogrążony w uwielbieniu dla Kriszny, to wysyłane przez
niego fale myślowe pobudzają uczucia pobożności u każdego, kto znajdzie się
w zasięgu ich wpływu, choć u mahometanina uczucie czci kieruje się do Allaha,
u wyznawcy Zoroastra do Ahuramazdy, a u chrześcijanina do Jezusa.
Jeżeli podobna fala dotrze do ciała mentalnego materialisty, któremu uczucie
pobożności jest w ogóle obce, to i wtedy wywoła dodatni efekt, gdyż pobudzi
do działania wyższą część ciała mentalnego, chociaż nie zdoła wytworzyć wibracji,
do których człowiek ten nie jest przyzwyczajony.
Czytelnik powinien uprzytomnić sobie w pełni fakt bardzo doniosły: człowiek,
który zazwyczaj żywi myśli czyste, dobre i silne, posługuje się w tym celu wyższą
częścią swego ciała mentalnego, której przeciętny człowiek wcale nie używa i
która wskutek tego jest u niego zupełnie nierozwinięta. Taki człowiek reprezentuje
zatem w tym świecie siłę dobra i jest ogromnie użyteczny dla wszystkich swych
sąsiadów, którzy są w jakimś stopniu wrażliwi, gdyż wysyłane przez niego wibracje
budzą w nich wyższe części ciała mentalnego i w rezultacie otwierają przed nimi
nowe dziedziny myśli.
Co więcej, człowiek, który dzień po dniu myśli jasno i starannie, nie tylko
doskonali swe zdolności umysłowe i zdolność wysyłania fal dobroczynnych myśli
w świat, lecz także rozwija i doskonali samą materię mentalną. Zakres bowiem
świadomości mogącej dotrzeć do fizycznego mózgu jest wyraźnie zależny od tego,
w jakim stopniu atomy potrafią odpowiadać na wibracje, czyli od ilości ożywionych
i czynnych w atomach spiral. Normalnie w obecnym stadium rozwojowym na siedem
spiral zwykłego stanu fizycznego czynne są cztery. Człowiek, który jest zdolny
do wyższych form myślenia, pomaga w rozwoju aktywności dalszych spiral atomów;
ponieważ zaś atomy nieustannie dostają się do ciał człowieka i wydostają, mogą
być wchłonięte i użyte przez inną osobę, która potrafi z nich korzystać. Wzniosłe
myśli pomagają zatem światu w podniesieniu świadomości na wyższy poziom przez
udoskonalenie samej materii mentalnej.
Istnieją liczne odmiany materii mentalnej i, jak stwierdzono, każda z nich
ma właściwą sobie prędkość wibracji, do której jest przyzwyczajona i na którą
najłatwiej reaguje. Myśl złożona może oczywiście pobudzać równocześnie wiele
odmian materii mentalnej.
Ogólna zasada, na której się opiera oddziaływanie myśli na ciało mentalne (jak
również uczucia na ciało astralne), jak to widzieliśmy w rozdziale III, polega
na tym, że myśli złe i egoistyczne są zawsze stosunkowo powolnymi wibracjami
materii cięższego rodzaju, podczas gdy myśli dobre i altruistyczne przejawiają
się jako wibracje o większej prędkości, które występują tylko w subtelniejszej
materii.
Siła zjednoczonej myśli pewnej liczby osób jest zawsze o wiele większa od ogólnej
sumy siły myśli poszczególnych osób; reprezentuje ją raczej ich iloczyn. Dlatego
dla każdego miasta lub osiedla niezmiernie korzystne byłyby regularne zebrania
grup osób, które potrafią wytwarzać myśli na wysokim poziomie.