'Ol
Konspekty phm. Michał Korch
Kurs drużynowych wędrowniczych „Za horyzont”
11 - 20.02.2011 r.
[min] | godz. | treści | przebieg
25 |
13:30-55 |
sylwetka |
• uczestników dzielę na pary (jak siedzą, kadra też bierze udział). • każda para losuje jeden przedmiot z grupy: kompas, lusterko, zapałki, kalendarz, różowa kredka, słuchawki z mikrofonem, gumka. Zadanie brzmi: wymyślcie jak najwięcej cech lub umiejętności, które powinien mieć dobry drużynowy, a które kojarzą wam się z wylosowanym przedmiotem. 10 min na myślenie. • potem po kolei mówią (15 min), prowadzący na bieżąco wklepuje w kompa, to co wpisane jest wyświetlane z rzutnika |
15 |
55-14:10 |
analiza własnych cech |
• spisane cechy i umiejętności wklejam w przygotowany arkusz do samooceny i drukuję uczestnikom (w tym czasie piosenka „Idąc zawsze idź” - pewnie zagra Arek, bo ja będę pracować) 3min. • rozdaję arkusze, z krótkim wyjaśnieniem, że nie oceniamy w sposób idealistyczny, bo ideał jest od tego, żeby do niego dążyć, a nie nim być. Uczestnicy myślą nad sobą używając arkusza (12 min), w tle „Harcerskie ideały” i „Wędrowiec” |
25 |
10-35 |
cechy a konkretne zachowania |
• dzielę się szybkim spostrzeżeniem, że to nie jest tak, że wystarczy zadeklarować, że ma się jakąś cechę, i się ją ma. I że tak naprawdę sumujemy w jakąś cechę, czy umiejętność, swoją postawę w konkretnym przypadku. • ćwiczenie będzie polegało na przetłumaczeniu tych cech na konkretne przykłady zachowań. Dostają karteczki - każdy myśli nad cechą, którą na arkuszu zaznaczył, że ma i próbuje wymyślić swoje zachowanie z przeszłości, które jest nauocznieniem tej cechy lub umiejętności. Wpisuje nazwę tej cechy lub umiejętności na zawijaną część kartki i jednozdaniowy opis tej sytuacji na niezawijaną część, tak wypełnia kilka kartek (10 min). • następnie rozdajemy losowo kartki i próbujemy po kolei z opisów sytuacji zgadywać o jaką cechę chodziło. |
3