licząc od dnia ubiegania się, poza sytuacjami kiedy zawodnik urodził się na terenie kraju, który chce teraz reprezentować lub któreś z jego rodziców pochodzi właśnie z tego kraju3. Wniosek nie będzie akceptowany, jeśli któryś z rodziców jest naturalizowany lub nie ma w rodzinie żadnego przodka danego kraju. Jeśli zatem mamy rodziców A i B oraz ich dziecko - narciarza C i C reprezentuje kraj Alfa, to C może zacząć reprezentować kraj Beta, jeśli jego rodzice stamtąd pochodzą. Ale jeśli A lub B nie pochodzą stamtąd, a jedynie otrzymali paszport nowego kraju Beta, to wniosek C zostanie odrzucony. C musi mieć przodków (nienatura-lizowanych) z kraju Beta.
Przepisy FIS przewidują dalsze obostrzenia, co biorąc pod uwagę „delikatną” materię „zmiany ojczyzny” wydaje się uzasadnione. Zawodnik musi dostarczyć bowiem szczegółowe wyjaśnienie, w którym podaje okoliczności i powody, dla których chce zmienić federację krajową. Trudno sobie wyobrazić, by zawodnik uzasadniał zmianę reprezentacji względami finansowymi licząc na akceptacje prośby4. Dalej, zawodnik musi mieć pisemną zgodę od związku, który już reprezentował. Bez jej uzyskania zawodnik nie może reprezentować nowego związku w zawodach FIS przez 12 miesięcy począwszy od końca minionego sezonu, w którym to reprezentował jeszcze poprzedni związek. Ten wymóg obowiązuje także wtedy, kiedy zawodnik posiada więcej niż jedno obywatelstwo. Zatem, aby móc reprezentować nowy związek już w następnym sezonie, musi jednocześnie zrzec się obywatelstwa kraju, którego związek wcześniej reprezentował, aby nie posiadać obywatelstwa podwójnego.
Nawet spełnienie tych wszystkich dość rygorystycznych wymogów zawartych w nieco skomplikowanych przepisach może być niewystarczające. FIS zastrzega sobie prawo do odrzucenia wniosku jeśli istnieje na przykład podejrzenie, że związek krajowy chce „importować” zawodnika5. W kontekście katarskich mistrzostw ten przepis wydaje się szczególnie doniosły. Daje uzasadnione poczucie spokoju, że Katar nie okaże się zdobywcą największej liczby złotych medali na zimowych igrzyskach olimpijskich.
Najbardziej interesujące w świetle wspomnianych Mistrzostw Świata piłkarzy ręcznych wydają się przepisy o zmianie reprezentacji wg międzynarodowej federacji piłki ręcznej jaką jest IHF. Zawiera je akt o nazwie Player Eligibility Codę. Dokładniej, traktuje o tym artykuł 6. Stanowi on, że aby grać w reprezentacji danego kraju, należy mieć obywatelstwo danego kraju - i to nie jest żadnym zaskoczeniem, zawodnik prócz tego musi w okresie co najmniej 3 lat nie grać w reprezentacji innego kraju - i to jest już kontrowersyjny wymóg, bowiem jest bardzo liberalny. Jednakowoż nasz reprezentant Andrzej Rojewski jeszcze rok temu grał dla reprezentacji Niemiec, co nasuwa myśl, że przepisy te zostały niedawno znowelizowane, a wcześniej były jeszcze mniej restrykcyjne. Wypada jeszcze dodać, że okres 3 lat liczony jest od ostatniego oficjalnego meczu, a za taki uchodzi mecz w ramach kwalifikacji do mistrzostw kontynentu, mistrzostw kontynentu, kwalifikacji do mistrzostw świata i Olimpiady, mistrzostw świata i turnieju olimpijskiego. Ponadto, jeśli zawodnik ma więcej niż jedno obywatelstwo, dochodzą dodatkowe wymogi. Zawodnik ubiegający się