604000960

na wydzieleniu odcinków cieku charakteryzujących się podobnym stanem zachowania (stabilnością) i ingerencją człowieka, a zatem jednorodnych w swej strukturze. Dodatkowo określono przepustowość hydrologiczną i ekologiczną cieków, której wynik jest szczególnie istotny w przypadku koryt cieków przepływających przez obszary zurbanizowane, bowiem koryta te często nie posiadają parametrów geometrycznych dostosowanych do rosnącej częstości i wysokości wezbrań na skutek wzrostu powierzchni terenów uszczelnionych. Ponadto w korytach tych cieków zlokalizowane są przeszkody zaburzające ciągłość ekologiczną tj. zabudowa hydrotechniczna koryta i brzegów oraz prowizoryczne progi, zastawki, kładki np.

Przy waloryzacji stanu koryta uwzględniono jego geometrię i zmiany przebiegu będące wynikiem ingerencji człowieka, charakter dna i rodzaj osadów (mineralne, organiczne), roślinność korytową, stan jego zacienienia, utrzymania, zanieczyszczenia a także form erozji i akumulacji rzecznej, wynikających z charakteru, energii i reżimu przepływów. W ocenie tej brano pod uwagę również występowanie sztucznych barier zakłócających naturalną przepustowość hydrologiczną i ekologiczną.

Biotop brzegowy charakteryzowano poprzez strukturę brzegów, sposób ich umocnienia, w tym rodzaj osadów i typ roślinności, zabudowę hydrotechniczną oraz stopień utrzymania (np. koszenia, zanieczyszczenia).

Przy waloryzacji biotopu lądowego (w odległości do 50 m od koryta) uwzględniono cechy krajobrazu dolinnego (w tym użytkowanie i jego zasięg), różnorodność przestrzeni życiowych i charakter związku miedzy doliną i ciekiem.

Przepustowość hydrologiczną oceniono na podstawie form erozji i akumulacji występujących ww. biotopach oraz śladów wysokich przepływów, natomiast ekologiczną w oparciu o analizę intensywności zaburzeń stanu pierwotnego koryta i wody, stopnia zacienienia, rodzaju i wysokości przeszkód utrudniających lub uniemożliwiających migrację różnych gatunków fauny.

Ocena ekohydrologiczna ww. biotopów oraz przepustowości, w obrębie jednorodnych odcinków, została przeprowadzona podczas kartowania terenowego prowadzonego niezależnie przez trzech specjalistów: z hydrologii, geomorfologii fluwialnej i ochrony środowiska. Każdemu ocenianemu biotopowi oraz przepustowości przypisano ocenę w zakresie od 1 (ciek naturalny) do 5 (ciek całkowicie przekształcony) wg wskazań zawartych w tabelach 1-4.

Wydzielenia w obrębie trzech obszarów oraz przepustowości wydają się być wystarczające dla całościowej oceny stanu ekohydrologicznego cieku i doliny. Procesy zachodzące są tu ze sobą silnie powiązane i każda ingerencja człowieka w dowolny obszar powoduje zmiany w całym ekosystemie.

6