628033505

164

W CZASOPISMACH

programem, którego realizację powierzono Ali India Radio, a który przeznaczono dla 24U0 miast wybranych stanów: Orisa, Mad-hja Pradesz, Karnak, Andhra Pradesz, Bihar i Radżastan. Każdy z nich otrzyma! 4UU stacji odbiorczych. Emisję, stosunkowo słab^, przekazują anteny telewizyjne adaptowane do tego celu.

NASA otrzymała do dyspozycji 4 godziny programu dziennie. Czas podzielono następująco: lVs godz. dla szkół podstawowych plus 2^l/t godz. wieczorem. Program poranny przeznaczony dla uczniów rozłożono na 220 dni roboczych, 81 godz. zarezerwowano ma programowanie nauczania. 15 programów na charakter informacyjny z dziedziny agrokultury, ,.seria rodzinna’*

0    zdrowiu, profilaktyce, wychowaniu dzieci i planowaniu rodziny.

P. V. Krishnamoorthy, dyrektor dodatku AU India Radio, pisze w swoim artykule, że już w listopadzie 1974 przystąpiono do selekcji technicznej miejscowości pod kątem przyszłego centrum edukacji telewizyjnej, a to wg następujących kryteriów: wsie zelektryfikowane, odległość od ośrodka, skład społeczny populacji, poziom wiedzy, stopień wykształcenia i in. Trzeba było upewnić się, czy łk^cza nie będą zatopione w czasie powodzi lub przerwane. Konieczne było zebranie na miejscu danych: o języku, religii, organizacjach społecznych, sytuacji kobiet, o kastach, zwyczajach rolniczych, poziomie higieny

1    planowaniu rodziny. Główną troską realizatorów programu było przystosowanie tegoż do zainteresowań środowiska socjo-kulturalnego telewidzów. Ponieważ emisje przeznacza się dla kilku stanów Indii, trzeba znaleźć warunki socjoekonomiczne i agroklimatyczne doskonale identyczne. Materiał wizualny musi w efekcie mieć skuteczność w dwóch strefach językowych. Radiofonia indyjska ma bogate doświadczenia i wie. że dopóki wieśniak indyjski nie zidentyfikuje się z tym, który będzie pokazywany, dopóty wpływ audycji będzie żaden. Dlatego też niewielka część programu może być nagrywana w studio. Rytm programu musi być powolny, język prosty i słowa starannie dobrane.

Eksperyment indyjski jest unikatowy. Wszystko przeprowadza się pierwszy raz: technikę emisji, technikę retranslacji i program audycji. Konieczna będzie weryfikacja wpływu tego eksperymentu na odbiorców, a sukces indyjski będzie ważny nic tylko dla samych Indii.

dkn

• Oldfich Hronek: POUR L’AUTOMA-TIONT TOTALE DE LA COMPOSITION.

Le Journaliste Dómocratique 1975 nr 10. S. 11—12.

Ogromny rozwój elektroniki w ostatnich latach zaczął mieć ogromny wpływ na życie większości ludzi. Również w redakcji i drukami praca jest bardziej efektywna przy zastosowaniu aparatury elektronicznej. Najwięcej korzysta się tu z urządzeń wywołujących optyczny odczyt automatyczny, które są zdolne wywierać decydujący wpływ na kompozycję. Ich możliwości również korektorskie pozwalają całkowicie zautomatyzować produkcję. Maszyny automatycznie odczytują rękopis, dokonują korekty i dają nieskończoną taśmę perforowaną wyjścia i wejścia do druku, łączenie bezpośrednie jednego tekstu z innymi w układ.

Konieczne jest, aby rękopisy były pisane na maszynach OCR — specjalnie pomyślanych do optycznego odczytu automatycznego. Ta nowa technologia upraszcza skład, pomijając perforac’" i układ mechaniczny, a tym samym oszczędza czas i pieniądze. Poza tym dopuszcza stopniowe wprowadzanie zmian.

Oczywiście, konieczne jest spełnienie określonych warunków:    kwalifikowany

personel i maszyny do pisania systemu OCR (w krajach socjalistycznych stosuje się Optimy). Jest niezwykle istotne, aby maszyny cio pisania były jednakowe również w systemie używanym przez pocztę, co zezwala na odbiór informacji agencyjnych z teleksu.

Nowe urządzenia elektroniczne odznaczają się wysokim poziomem technicznym, mogą czytać kursywę, bardzo drobną czcionkę, interpunkcję, symbole, znaki specjalne, alfabet rosyjski i inne nieia-cińskie. Bogate oprogramowanie zezwala na błyskawiczną reakcję w rozmaitych operacjach koniecznych, jak np. korekta tekstów pisanych różnymi sposobami, ale w razie potrzeby nadających się do użytku.

dkn

# Werner P f a f f, Peter Stecher: MODERNE    TEXT VER ARBEITUN G    IM

BUCH- UND ZEITSCHRIFTENVERLAG.

Der Druckspiegel 1975 nr 2, s. 85—88, schem. 1: nr 3, s. 173—177, schem. 1: nr 5, s. 274—278, schem. 4; nr 7, s. 398—401, schem. 3; nr 8, s. 484—486.

W serii artykułów, które są wyciągiem z pracy dyplomowej (Wyższa Szkoła Drukarstwa, Stuttgart), przedstawiono obok struktury maszynowej obróbki tekstu także prace przygotowawcze będące warunkiem jak najlepszego ustawienia pracy, a więc przygotowanie 1 obróbkę maszynopisu oraz przebieg korekty. Omówiono różne systemy obróbki tekstu oraz ich poszczególne elementy, takie Jak: perforatory, urządzenia do ujmowania tekstu przy pomocy taśm perforowanych i magnetycznych, czytniki, ekrany kontrolne, maszyny matematyczne, urządzenia peryferyjne oraz ich zastosowanie. Opisano organizację przebiegu obróbki tekstu w poszczególnych systemach oraz zestawiono wnioski w tym zakresie.

as

•    Bernhard Kay: VON DER SATZHER-STELLUNG ZUR INFORMATIONSVERAR-BEITUNG. Deutscher Drucker 1975 nr 10. S. 10, 12, 14—16, 18, ilustr. 9.

Opis wprowadzenia i funkcjonowania systemu fotoskładu sterowanego za pomocą komputerów w Wydawnictwie Vogel w Wiirzburgu. Jest to jedno z największych wydawnictw czasopism w Europie, zatrudniające blisko 900 osób i wydające 25 czasopism popularnych oraz dużą liczbę technicznych i ekonomicznych. Zasadniczymi składm^mi systemu są 2 zwarte maszyny matematyczne Data General Nova 1200 i maszyny do składu Photon i Digiset.

as

•    ROLLENOFFSET FUR ZEITUN GEN — HEUTE. Zeitungsłechnik 1975 nr 1. S. 4—6, 8, 10—24, ilustr. 21.

Obszerne sprawozdanie z sympozjum IFRA na temat obecnego stanu wykonywania dzienników w technice druku pła-