628033529

196

INFORMACJE Z KRAJU I ZE ŚWIATA

wizorów czarno-białych (spadek o przeszło milion w porównaniu z r. 1973) i 57,7 min odbiorników kolorowych (wzrost wobec roku poprzedniego o ponad 5 min). Dalsza kolejność państw z odbiornikami czarno-białymi: ZSRR, RFN. Wiochy, Francja, W. Brytania, Brazylia, Hiszpania, Japonia, Kanada; z odbiornikami kolorowymi — Japonia 19,8 min, W. Brytania 6,8 min, RFN 4,35 min, Kanada, Francja,' Szwecja, Holandia, Meksyk, Szwajcaria. (NZZ z 5 XH 1975 s. 77) pd

BELGIA. Nowe studio radia i telewizji powstało w Luksemburgu belgijskim. Nadaje informacje społeczno-polityczne i społeczno-ekonomiczne, ale przede wszystkim programy o charakterze kulturalnym. (In-tcrstages 1975 nr 107 s. 29) zl

BUŁGARIA. Telewizja podjęła emitowanie drugiego programu, początkowo 3 razy w tygodniu. Do końca 1975 r. był on osiągalny dla 30% mieszkańców kraju, z końcem 1976 będzie go mogło odbierać 70% mieszkańców. (NDP 1975 nr 21 s. 22—23)

HOLANDIA. Z początkiem 1974 r. 6 gmin uzyskało zgodę Ministerstwa Kultury na produkowanie i nadawanie w okresie 2 lat własnych lokalnych programów radiowych i telewizyjnych, emitowanych przewodowo* Co najmniej w dwóch z nich eksperyment już można uznać za chybiony wobec minimalnego zainteresowania mieszkańców. (ZV-rZV 1975 nr 41 s. 1300) pd

JAPONIA. Od 25 lat istnieje w Japonii Stowarzyszenie Obywateli Koreańskich. Pod egidą tego Stowarzyszenia wydaje się na terenie Japonii kilka gazet przeznaczonych dla mieszkających tu Koreańczyków, w tym gazetę Choson Sinbo, która szeroko propaguje nowe sukcesy narodu koreańskiego. W czasie powstawania Stowarzyszenia Obywateli Koreańskich w Japonii, w redakcji Choson Sinbo pracowało kilkudziesięciu dziennikarzy, obecnie jest ich już kilkuset, a wydawnictwo posiada 300 filii. Choson Sinbo z początku ukazywała się w niewielkim formacie co pięć dni, później co trzy dni, aż przybrała postać gazety codziennej dużego formatu. Ukazuje się w języku japońskim. (AWZ 1975 nr 12 s. 9) gs

RFN. Swoisty fenomen zachodnioniemiec-kiego rynku prasowego stanowią czasopisma z programami radiowo-telewizyjnymi: ich przeciętny tygodniowy nakład

osiąga prawie 14 min egz. Jako pierwsze pojawiło się w r. 1946 — jeszcze licencjonowane przez brytyjskie władze okupacyjne pod numerem 67 — Hórzu Axela Springera. Do dziś dominuje ono wśród pism tego typu. chociaż udział jego nakładu spadł z ponad 50% do ok. 1/3, co obrazuje aktualne zestawienie:

Tytuł czasopisma	Nakład w tys. III kw. 1975	Wydaw nictwo
Hórzu TV Hóren und	3 723	Springer
Sehen	2 380	Bauer
Fund Uhr	1 638	Springer
Fernsehwoche	1 634	Bauer
Bild und Funk	1 025	Burda
Gong	987	Gruner u. Jahr (50%)

Ostatnio Bauer przejął i przyłączył do Fernsehwoche tytuł Schalt ein. Typologiczne oblicze czasopism programowych uzupełniają jeszcze dwa tytuły o charakterze gratisowych dodatków do wydań dzienników z końca tygodnia .— riv oraz IWZ o łącznym nakładzie bliskim 3 min cgz.

Popularność zawdzięczają wszystkie te czasopisma nie tylko temu, że podają tygodniowe programy radia i przede wszystkim telewizji, przed której odbiornikami mieszkaniec RFN spędza codziennie przeciętnie 2 godziny. Oprócz programów zawierają one obszerną część o charakterze „magazynu rodzinnego”, obejmującą: modę, porady, powieść odcinkową, opowiadania kryminalne, dział dziecięcy, przepisy kuchenne i plotki. Stwierdza się też, że rubryki z programami w dziennikach i ich zapowiedzi w radiu i telewizji nie wystarczają, skoro 2/3 spośród 18 min gospodarstw domowych posiadających telewizory nabywa czasopisma programowe. (Zeit 1975 nr 46 s. 20) pd

USA. Pod koniec 1975 r. ukazywało się w Stanach Zjednoczonych 316 dzienników porannych i 1283 dzienniki popołudniowe,

a ich łączny nakład sięgał 62,5 min egz. 595 wydań niedzielnych miało łączny nakład 50,6 min egz. Przeciętna objętość amerykańskiej gazety (obliczona w oparciu o 120 najpopularniejszych tytułów) wynosi 60 stron, co stanowi znaczny wzrost w porównaniu z 43 stronicami przeciętnie uzyskiwanymi przez gazety w r. 1950. Odpowiednia przeciętna dla wydania niedzielnego (obliczona dla 78 tytułów o największym nakładzie) wynosi 188 stron. (NP październik 1975 s. 3) ar

WĘGRY. Aktualnie ukazuje się tu 29 gazet codziennych o globalnym nakładzie rocznym ponad 800 min egzemplarzy. Największa z nich — Nepszabadsag, centralny organ partii, rozchodzi się w 760 tysiącach egz., jego wydanie niedzielne — w 850 tys. Ponadto w WRL wychodzi 56 tygodników 98 dwutygodników i 342 miesięczniki. {Żurnalist 1975 nr 11 s. 66) zl

W. BRYTANIA. Od kwietnia br. — jak podano do wiadomości wcześniej — BBC zmniejszyła objętość programów nadawanych dla zagranicy. Aktualnie obejmują one w tygodniu 697 godzin, czyli o 30 godzin mniej niż uprzednio. Ograniczenie czasu nadawania wiąże się z trudnościami finansowymi i kryzysem ekonomicznym (Żurnalist 1975 nr 9 s. 79) zl

ZSRR. 3 869 760 prenumeratorów otrzymało w styczniu 1976 r. pierwszy numer gazety Sowietskij Sport. Jest ona drukowana w 35 miastach. Do 18 spośród nich (m. in. do Leningradu, Kijowa, Mińska, Taszkientu, Ałma-Aty, Swierdłowska) obraz gazety przesyła się metodą teletransmisji. Do pozostałych miast matryce przewozi się samolotami. (SS z II197G s. 4) ip

ZSRR. We wsiach położonych w dolinie rzeki Kamczatki zaczęto odbierać programy telewizyjne. Do Pietropawłowska sygnały docierają dzięki satelitom. W celu dalszego ich przesyłania wykorzystuje się wulkan Bakening, od którego następuje odbicie fal radiowych. (Prawda z 5 11976 s. 6) ip