INŻYNIERIA ŚRODOWISKA - MŁODYM OKIEM TOM 6.2014
olejku eterycznego w hodowlach agarowych i płynnych jest naniesienie ich na membranę. W obu wersjach metody rozcieńczeń, wyniki można podawać na dwa sposoby, określając:
- indeks zahamowania rozwoju mikroorganizmów wyrażony w % wobec próby kontrolnej,
- MIC - minimalne stężenie hamujące rozwój mikroorganizmów, bądź MBC -minimalne stężenie bójcze.
Minimalne stężenie hamujące rozwój mikroorganizmów, jest to najmniejsze stężenie olejku eterycznego w podłożu, hamujące wzrost drobnoustrojów. Chcąc określić właściwości bójcze olejku eterycznego, należy przenieść mikroorganizmy z płytek lub hodowli płynnych, w których nie nastąpił wzrost szczepów na nowe podłoża i poddać je ponownej inkubacji [12,13],
1.6.3. Metoda badania mikroatmosfery
Metoda badania mikroatmosfery to zmodyfikowana metoda dyfuzji agarowej, wykorzystywana do badania olejków eterycznych przeznaczonych do dezynfekcji powietrza. Polega na szczelnym zamknięciu wieczka, do którego przytwierdzony jest krążek bibułowy Whatmanna nasączony olejkiem. Natomiast na powierzchni podłoża znajdują się jedynie naniesione drobnoustroje. Dzięki tej metodzie uzyskuje się wyniki przedstawione jako minimalne ilości olejku hamujące wzrost bakterii (MIC) lub strefy zahamowania wzrostu mikroorganizmów [13].
1.6.4. Bioautografia
Bioautografię stosuje się w przypadku wykonywania badań dotyczących ekstraktów roślinnych. Ze względuna lotność olejków eterycznych rzadko stosowana jest w celu ich zbadania. Pierwszym i najważniejszym etapem tego typu badania jest chromatografia. Składniki znajdujące się w mieszaninie rozdzielane są na płytce cienkowarstwowej bądź bibule, gdzie po odparowaniu rozpuszczalnika nanosi się pożywkę i mikroorganizmy. Następnie po inkubacji, w miejscach gdzie znajdowały się składniki, nie obserwuje się wzrostu drobnoustrojów, a z rozwiniętej części płytki eluuje się składniki w celu ich identyfikacji [12],
19