6307878337

5

Zatem wyrażenie

k₂ U²

i"⁼-u-^=k»u

przedstawia zależność liniową.

Prąd biegu jałowego silnika jest sumą geometryczną składowych czynnej i biernej (magnesowania):

/.=•,liL+il

Współczynnik mocy biegu jałowego określa się:

Ioc,

COS (p₀ = —

Przy bardzo niskich napięciach dominuje składowa czynna, a więc cos<p₀ może przyjmować wartości bliskie 1. Natomiast przy wzroście napięcia zaczyna dominować składowa bierna -wartość cos<p₀ maleje do około 0,1.

•Przebieg próby biegu jałowego

Schemat układu połączeń silnika do próby biegu jałowego przedstawiono na rys. 2.5._

Uwaga:

Należy zewrzeć zaciski uzwojenia wirnika bez podłączania dodatkowych przyrządów' pomiarowych (na pierścieniach ślizgowych - w przypadku silników ze szczotkami unoszonymi, natomiast w przypadku silnika ze stale przylegającymi szczotkami - bezpośrednio na zaciskach wirnika)._

Rys. 2.5. Schemat połączeń do próby biegu jałowego silnika indukcyjnego pierścieniowego Uwagi ogólne do wykonania próby stanu jałowego:_

•    Ponieważ w laboratorium dokonuje się rozruchu silnika ze źródła o regulowanym napięciu (autotransformator lub regulator indukcyjny) zaczynając od najniższego napięcia, więc w tym przypadku opornik rozruchowy w obwodzie wirnika jest zbyteczny.

•    Należy sprawdzić, czy źródło zasilania jest ustawione na minimum napięcia i zewrzeć pierścienie uzwojenia wirnika.

•    Pomimo płynnego zwiększania napięcia rozruchowi silnika towarzyszy prąd rozruchowy, którego wartość znacznie przewyższa prąd znamionowy silnika. Dlatego celem ograniczenia przepływu prądu rozruchowego przez ustroje pomiarowe amperomierza i watomierza należy je zewrzeć lub rozruchu dokonywać przy wyjętym wtyku przełącznika PW.

•    Po ustaleniu się prędkości kątowej silnika rozewrzeć amperomierz (lub wtyk umieścić w

gnieździe przełącznika PW) i w trakcie dalszego zwiększania napięcia kontrolować wartość prądu pobieranego przez silnik._