6355536901

31

Ryc. 8. Etapy zasiedlania regionów fi/.ycznogeograficznych polskieh Karpat w neolicie i na początku epoki brązu (linie ciągle - zasiedlenie ciągłe, linie przerywane - o różnym nasileniu) (Valde-Nowak 1988)

Stagcs of inhabitation geographical regions in Polish Carpathian Mountains in Ncolithic and Bronzc Agc (fuli iine continually inhabitancy, dot linc cpisodial inhabitancy)

Powierzchnia miejscowości Ryglice wynosi 25 km² a liczba mieszkańców maksymalnie osiągnęła 3 tys. Pierwsza pisana wzmianka o tej miejscowości pochodzi z 1301 roku. Jej układ osadniczy nie zmieniał się od czasów lokacji wsi, kiedy to zabudowania gospodarcze skupiały się wzdłuż głównych rzek, a pola uprawne łanami ciągnęły się od dna doliny po wierzchowinę. Centralny punkt miejscowości stanowił plac zwany rynkiem. Wokół rynku zamieszkiwały osoby niezwiązane z uprawą roli, ale pracujące na rzecz mieszkańców (rzemieślnicy, handlarze, kler). W jego okolicy mieściły się również główne obiekty publiczne, administracyjne i sakralne. Jedynie ten fragment miejscowości posiadał miejski charakter. Taki układ urbanistyczny spotykany jest do dziś w wielu miejscowościach regionu.

Ludność zamieszkująca Ryglice od zawsze związana była z rolnictwem. Dopiero ostatnie 10 -20 lat jest okresem, w którym uprawa ziemi definitywnie przestaje być źródłem utrzymania. Teren ten przez wieki nie był miejscem gwałtownych zmian liczby ludności (brak masowych wysiedleń, zasiedleń), struktury społecznej, zmian cywilizacyjnych (brak uprzemysłowienia) i kulturowych, dlatego jego stan obecny jest konsekwencją i odzwierciedleniem przemian politycznych i ustrojowych kraju. Zmiany gęstości zaludnienia Ryglic na tle ustrojów