9. akceptację społeczną dla realizowanych przedsięwzięć63.
Najbardziej kompleksową formą porozumienia między wszystkimi inte-resariuszami obywatelskiej wspólnoty'jest dialog społeczny. Dialog społeczny najczęściej definiuje się jako wszelkie formy negocjacji, konsultacji oraz zwykłej wymiany informacji64.
Dialog społeczny jest narzędziem łączenia i godzenia interesów rozmaitych grup społecznych. Celem nadrzędnym staje się zaś budowa ładu społeczno-gospodarczego. legitymizowanego przez jak najszersze kręgi społeczeństwa65. Dialog społeczny oraz jego podstawowe zasady i fonny insty tucjonalne spełniają istotną rolę w przebiegu złożonych procesów przebudowy systemowej jako doniosły czynnik zapobiegania, łagodzenia i likwidowania sporów wynikających z nieuchronnej konfrontacji różnych - często skrajnie rozbieżnych - interesów. Dialog służy także poszukiwaniu konstruktywnych i trwałych rozwiązań, które w sferze politycznej odpowiadałyby potrzebom demokraty zacji, a w sferze gospodarczej - mechanizmom i regułom społecznej gospodarki rynkowej66.
Jak to ujął Henryk Gawroński: „konsultacje społeczne nie zastępują demokratycznych mechanizmów wyborczych, ale łagodzą niedoskonałość tych mechanizmów i skutecznie prowadzą do działań akceptowanych przez maksymalnie dużą reprezentację społeczeństwa, bo dotyczą projektów nieodwracalnych, które mają służyć ludziom, którzy zostają gdy czas władzy przeminie ”67.
• Zespoły o charakterze doradczym i inicjatywnym
Kolejną formą współpracy organów administracji publicznej z organizacjami pozarządowymi i innymi podmiotami jest tworzenie - w miarę potrze-
63 R. Mędrzycki, M. Szyrski, B. Rzeszotarski, Konsultacje społeczne, współpraca samorządów terytorialnych i organów administracji publicznej z organizacjami pozarządowymi, Instytut Europejski - materiały szkoleniowe, dokument elektroniczny, tryb dostępu: http://www.dialogspoleczny.krakow.pl/
64 W. Streeck, L. Kenworthy, Theories and Practices of Neocorporatism, (w:) T. Janoski, R. R. Alford, A. M. Hicks, M. A. Schwartz (red.), The Handbook ofPolitical Sociology: States, Civil Societies, and Globalization, Cambridge University Press, New York 2005.
65 R. Towalski, Wprowadzenie [w:] R. Towalski (red.), Dialog społeczny Najnowsze dyskusje i koncepcje, Centrum Partnerstwa Społecznego Dialog, Warszawa 2007, s. 13.
66 E. Wronikowska, Rola państwa w dialogu społecznym w Polsce, dokument elektroniczny, tiyb dostępu: www.prawo.lex.pl/czasopisma/posp/rola_pan.html, 14.04.2008 r.
67 H. Gawroński, Konsultacje społeczne w samorządzie terytorialnym, publikacja elektroniczna, tiyb dostępu: http://www.prawo.lex.pl/czasopisma/posp/rola_pan.html,
14.04.2008 r.
50