6683863636

Zał. 2. Autoreferat I

Badając w 2005 roku studentów szóstego roku medycyny (3) ustaliłam, że przyszli lekarze nie byli w czasie studiów przygotowywani do tego, aby w późniejszej praktyce radzić sobie z nadmiarem informacji naukowej i oceną jej jakości. Zarówno ankieta, jak i wywiady ze studentami wykazały podstawowe braki w wiedzy, nieświadomość istnienia podstawowych źródeł informacji przydatnych w praktyce medycznej, niewykształcone potrzeby i nawyki aktywnego aktualizowania swojej wiedzy.

Dane, uzyskane w wyniku wcześniej przeprowadzonego badania: Analiza programów kształcenia w zakresie umiejętności związanych z odszukiwaniem i korzystaniem z informacji naukowej w uczelniach medycznych w Polsce, wybranych krajach europejskich oraz w krajach Ameryki Północnej (badanie własne WL/122/PKL/P) oraz analiza porównawcza kształcenia kompetencji informacyjnych w akademiach medycznych w Polsce, przeprowadzona w 2003 r. (4) pozwoliły mi przypuszczać, że obraz, który wyłonił się z lokalnie przeprowadzonego badania przyszłych lekarzy, mógł być prawdziwy także w odniesieniu do absolwentów pozostałych uczelni medycznych w Polsce. Szkolenia kształcące umiejętności informacyjne, prowadzone przez pracowników bibliotek medycznych, były wtedy rzadkie, mało zróżnicowane i, w większości przypadków, nieobowiązkowe. W świetle tych wyników i analizy praktyki w innych krajach, edukacja informacyjna studentów medycyny w Polsce wydawała się nie przystawać do „informacyjnych" wyzwań, jakim w dzisiejszych czasach powinien sprostać absolwent studiów medycznych. Co napawało optymizmem, to to, że badani studenci medycyny zdawali sobie sprawę z niedostatków swoich umiejętności i, w znakomitej większości, wyrażali chęć, aby szkolenia w zakresie KI były częścią ich edukacji. Wnioskiem płynącym z tego badania było, że należałoby jak najszybciej wkomponować urozmaicone i praktyczne szkolenia kształcące KI w programy studiów medycznych.

Jak nadmieniłam we wstępie, troska o poziom kompetencji informacyjnych nie powinna dotyczyć tylko profesjonalistów w systemie ochrony zdrowia, ale także tzw. zwykłych obywateli. Kompetencje informacyjne są bowiem bardzo ważną składową kompetencji zdrowotnych, których posiadanie umożliwia ludziom skuteczne działanie w sprawach dotyczących zdrowia i chorowania. W pracy przeglądowej „Health information literacy an increasingly important component of health literacy" (5) wskazałam na miejsce i rolę, jaką pełnią kompetencje informacyjne oraz ich znaczenie dla prozdrowotnych

18