6700450157

systemach wytwórczych. Pojawiające się aplikacje UWB stanowiły podstawę do podjęcia badań w zakresie możliwości wykorzystania tej techniki w obszarze bezpieczeństwa maszyn. Badania te wykazały, że co prawda technika lokalizacji nie będzie skuteczna w ochronie części ciała człowieka, ale wybrane przykłady wypadków pokazują, że może być bardzo przy datna w przypadku konieczności przebywania całym ciałem operatora w strefie zagrożenia.

Natomiast z technicznego punktu widzenia zastosowanie systemu RFID do realizacji funkcji bezpieczeństwa jest możliwe, lecz nie wszystkie rozwiązania pozwolą spełnić wymagania bezpieczeństwa funkcjonalnego na odpowiednim poziomie nienaruszalności bezpieczeństwa SIL (lub poziomie zapewnienia bezpieczeństwa PL). Jest to spowodowane niektóry mi istotnymi wadami techniki RFID w zastosowaniach związanych z bezpieczeństwem.

W przy padku zadań, które należy wykonać w środowisku nieznanym oraz niebezpiecznym dla człowieka możliwe jest wykorzystanie teleoperacji czyli sterowania maszyną na odległość. Wizualne sprzężenie zwrotne najczęściej realizowanie za pomocą prezentacji obrazu monoskopowego pochodzącego z kamery' umieszczonej na manipulatorze robota mobilnego wprowadza duże tnidności w sterowaniu jak również ogranicza zdolność operatora do postrzegania przestrzennego. Wady te można zminimalizować wykorzystując technikę rzeczywistości wirtualnej. Info-helm wyświetlający obraz stereoskopowy dostarcza operatorowi poczucie głębi zwiększając precyzję manipulowania. Natomiast użycie info-rękawic oraz systemu śledzenia ruchu dłoni i głowy umożliw ia stworzenie bardziej intuicyjnego interfejsu sterowania.

W przypadku zastosowania urządzeń elektronicznych w systemach bezpieczeństwa szczególnie istotne jest zrealizowanie wymagań bezpieczeństwa funkcjonalnego. W artykule przedstawione zostaną podstawowe zasady walidacji osiągniętych poziomów zapewnienia bezpieczeństwa.

Słowa kluczowe: (bezpieczeństwo funkcjonalne, lokalizacja w czasie rzeczywistym, RFID, teleoperacje, rzeczywistość wirtualna).

O dylematach polskiej klasyfikacji nauk w zakresie bezpieczeństwa

Marian LUTOSTAŃSKI

Akademia Obrony Narodowej, Warszawa e-mail: [e-mail]

Klasyfikacja nauk, czy systematyka nauk to pojęcia oznaczające podział nauki jako całości na główne działy nauki i na wyodrębnione w nich dyscypliny naukowe. Klasyfikacja nauk w świecie ma bogatą historię i świadczy o występowaniu sporu intelektualnego, któiy na przestrzeni wieków obfitował w różne koncepcje w tym zakresie. W przyjmowanych podziałach nauki zawierała się niejednokrotnie próba syntezy całej filozofii danego twórcy.

W Polsce klasyfikacja nauk również nie należy do zjawisk stałych. Najnowsza polska systematyka nauk obowiązuje od 1 października 2011 r. Przyjęcie jej pozostaje w związku z przemianami w szkolnictwie wyższym (rozpoczętymi w 1999 r.) oraz z podpisaniem przez Polskę (w 1996 r.) Deklaracji Bolońskiej, a także z przyjętą przez OCCD (w 2004 r.) nową systematyką nauk. Za główne determinanty logiki określania warunków utworzenia nowej polskiej klasyfikacji nauk należy uznać względy teoretyczne i praktyczne.

W procesie poznawczym tej klasyfikacji pojawiają się jednak wątpliwości, które generują między' inny mi pytania: Czy obowiązująca w Polsce klasyfikacja nauk uwzględnia wskazane