Podręcznik Zaręby5

zajmującą się turystyką ekologiczną i stanowić podstawę strategii marketingowej tyci przedsiębiorstw. Mają oni obowiązek:

•    zwiększania świadomości ekologicznej wśród turystów i lokalnych mieszkańców (kreowanie wrażliwości na sprawy przyrody, zrozumienia zasad funkcjonowano ekosystemów i potrzeby ochrony przyrody);

•    maksymalizowania ekonomicznych korzyści ludności miejscowej (ekoturystyka I powinna stanowić najważniejsze źródło dochodów w regionach, w których sie rozwija);

•    ochrony i szacunku dla odrębności kulturowej rdzennej ludności regionów (ochrona kulturowego dziedzictwa, tradycji i zwyczajów oraz szacunek dii prywatności lokalnych mieszkańców);

•    minimalizowania ujemnego wpływu na środowisko przyrodnicze (ustalenie grani: penetrowania dzikich obszarów, poruszanie się po wyznaczonych szlakach, organizatorzy imprez i przewodnicy posiadający odpowiednie wykształcenie w zakresie biologii, ekologii, etnologii itp. oraz duże doświadczenie w prowadzeniu wypraw ekoturystycznych w terenie) [176, s. 165-168].

Kraje i regiony specjalizujące się w ekoturystyce często formułują regulamin;, dotyczące zasad właściwego zachowania turystów na danym terenie. Uświadamianie zwiedzającym działań szczególnie niepożądanych ze względu na ochronę zasobów przyrody i kultury jest dobrym sposobem edukacji ekologicznej. Dużą rolę odgrywa sama forma podania do wiadomości tych zasad i obowiązków, która nie powinna by: podobna do restrykcyjnych zakazów i nakazów, których wielu ludzi z przekory nie chce przestrzegać. Można np. stworzyć wizerunek „prawdziwego miłośnika przyrody”, za którego każdy chciałby się uważać. Wtedy turysta będzie chętniej przestrzegał reguł zachowania, aby samemu stać się takim wzorcowym „ekoturystą”. Taki regulamin stworzyła np. Kolumbijska Organizacja Promocji Turystyki, formułując „Dziesięć postaw i zachowań prawdziwego ekoturysty” drukowanych w folderach reklamowych i materiałach promocyjnych¹².

Międzynarodowym dokumentem, istotnym dla promocji i rozwoju ekoturystyki. jest Globalny Kodeks Etyki w Turystyce Światowej Organizacji Turystyki WNWTO. uznany przez Organizację Narodów Zjednoczonych w 2001 r. Kodeks formułuje 10 zasad sprawiedliwego, odpowiedzialnego i zrównoważonego rozwoju turystyki na świecie będących wskazówkami dla wszystkich uczestników rynku turystycznego [60].

„Nie zostawiaj po sobie śladu” - etyczne zasady dla ekoturystów w Mariposa,

Stany Zjednoczone

W jednym z regionów ekoturystycznych USA, Mariposa w Kolorado (Mariposa County), działa organizacja „Nie zostawiaj po sobie śladu" (Lcave No Tracę), zajmująca się zmniejszaniem negatywnych skutków turystyki w środowisku. Opracowała ona etyczny kod dla turystów pod nazwą „Leave No Tracę”. Ma on inspirować przyjezdnych do jak

ⁿ Ecotourism, Ministerio de Desarollo Económico, Corporación Nacional de Turismo Colombia. materiały promocyjne kolportowane na Międzynarodowej Giełdzie Turystycznej ITB w Berlinie.

70