58878 Podręcznik Zaręby7

iększając przychody z turystyki o 60% (roczny obrót wyniósł 559 974 EUR, z czego 1 500 EUR zostało w regionie zasilając lokalną gospodarkę [37, s. 29-35].

Najbardziej widocznym rezultatem realizacji programu CLCP jest coraz większe interesowanie nim władz regionu, przedstawicieli różnych środowisk społecznych tym miejscowych szkół, gdzie prowadzone są zajęcia edukacyjne, konkursy itp.) wreszcie jego mieszkańców. Koordynatorzy projektu nawiązali współpracę z adminis-acją lasów państwowych, kołami łowieckimi i samorządem lokalnym. W 2002 r. wołano lokalny Fundusz Rozwoju i Ochrony, którego celem jest zapewnienie ałego finansowania dla dalszych projektów na rzecz ochrony przyrody, rozwoju koturystyki oraz przyjaznej dla środowiska infrastruktury komunalnej w regionie, iżdc biuro podróży, które korzysta z lokalnej oferty turystycznej przekazuje część oich przychodów na rzecz funduszu. Podjęto też pierwsze starania w kierunku tworzenia ośrodka edukacyjno-wystawienniczego pod nazwą Centrum Dużych rapieżników. Chociaż realizacja projektu CLCP została formalnie zakończona, isane tu inicjatywy są trwałym i długofalowym jego efektem. Region Piatra Craiului t dzisiaj jednym z najbardziej znanych w Europie modelowych przykładów rozwoju koturystyki ściśle związanej z ochroną przyrody i angażowaniem lokalnych społcczno-4.2.5. Projekt „Ekologiczna Elba”

Rozwój przemysłu turystycznego spowodował zniszczenie ogromnych fragmentów wybrzeży i wysp Morza Śródziemnego. Podczas międzynarodowej konferencji ministrów ochrony środowiska w 1995 r. w Hyeres (Francja) podpisano eurośródziem--omorską deklarację o turystyce zgodnej ze zrównoważonym rozwojem. Bezpośrednim rezultatem tego wydarzenia było opracowanie Turystycznej Karty Śródziemnomorskiej, która zobowiązała kraje Morza Śródziemnego do popierania rozwoju turystyki, pomagającej chronić wspólne dziedzictwo krajobrazowe i przyrodnicze, a nie przyczyniającej się do jego degradacji [214, s. 27].

Trzecia co do wielkości wyspa Włoch - Elba (224 km²), leży u zachodnich brzegów Półwyspu Appenińskiego (rys. 21). W 1996 r. wiodąca włoska organizacja ekologiczna, Lega Ambiente, razem z przedstawicielami branży turystycznej i innych pokrewnych turystyce form przedsiębiorczości, opracowała projekt „Ekologiczna Elba”, którego głównym celem było zintegrowanie celów turystycznych z priorytetami ochrony 'rodowiska. Rozwój ekoturystyki miał przynieść zmianę przyzwyczajeń i kultury turystów odwiedzających wyspę i skłonić ich do większej troski o otaczające środowisko przyrodnicze, które służy bezpośrednio zaspokajaniu ich potrzeb rekreacyjnych [26, s. 149-150],

Elba należy do włoskiego regionu Toskania, gdzie znajduje się kilka cennych rezerwatów przyrody morskiej. Samą wyspę charakteryzuje duże zróżnicowanie krajobrazowe. Brzeg morski jest miejscami stromy, poszarpany, z zatokami i skalistymi cyplami, a gdzie indziej łagodny z piaszczystymi plażami. Są na Elbie malownicze góry, wysokości nieco powyżej 1000 m n.p.m., które stanowią ostoję kolorowych kwiatów i motyli, niekiedy bardzo rzadkich gatunków, a także są ciekawe pod względem

143