Technika cyfrowa - Laboratorium nr 7
Rys. 1. Ogólna struktura układu licznika synchronicznego opartego na przerzutnikach JK
W szczególnym przypadku funkcje dla poszczególnych wejść kolejnych przerzutników mogą być funkcjami tożsamościowymi lub stałymi, co oznacza np. dołączenie wybranego wyjścia przerzutnika (w postaci prostej lub zanegowanej) lub logicznego „0", lub „1" do wejścia J lub K innego przerzutnika.
Projektowanie licznika o parametrach określonych w zadaniu należy rozpocząć od skonstruowania tablicy przejść.
Tabela 1: Tablica przejść ilustrująca działanie licznika
Qn |
Qnłl | |
Q3<h'Qi | ||
0 |
000 |
111 |
1 |
001 |
000 |
2 |
010 |
001 |
3 |
011 |
010 |
4 |
100 |
011 |
5 |
101 |
100 |
6 |
110 |
101 |
7 |
111 |
110 |
W kolumnie Qn podano stan bieżący układu, na który to stan składają się wyjścia poszczególnych przerzutników, zaś kolumna Qml zawiera stan następny układu, który jest konsekwencją pojawienia się impulsu taktującego na wejściu zegarowym układu. Licznik zliczający wstecz działa w ten sposób, że jeśli na jego wyjściach pojawia się kombinacja binarna odpowiadająca liczbie n, to w kolejnym takcie zegara na wyjściu powinna pojawić się liczba n-1. Licznik powinien działać bez zatrzymania, czyli po osiągnięciu wartości minimalnej powinien rozpocząć zliczanie od wartości maksymalnej w dół. Przy czym należy zauważyć, że powyższą tablicę przejść trzeba czytać wierszami, obserwując zmiany stanu z bieżącego na następny. Wobec jeśli na wyjściu licznika w stanie bieżącym występuje kombinacja „000", to w stanie następnym powinna się pojawić kombinacja „111".
W kolejnym kroku wykorzystana zostanie tablica wzbudzeń przerzutnika JK (tablica 2). Dzięki niej możliwe będzie określenie wartości logicznych koniecznych do dostarczenia na wejścia J oraz K poszczególnych przerzutników tak, aby uzyskać wymaganą zmianę stanów ich wyjść zgodnie z tablicą przejść licznika.