38 Mirosław Gerigk
6) system czynnik ludzki;
7) zintegrowany system zarządzania ISM (ang. Integrated System Management);
8) system awaryjny umożliwiający opis uszkodzenia;
9) system alarmowy;
10) system ewakuacyjny;
11) system ratowniczy.
Należy dodać, że cztery ostatnie elementy systemu zarządzania bezpieczeństwem statku powinny być uaktywniane w momencie, gdy statek znajdzie się w stanie uszkodzonym.
Obecne prace badawcze związane są z dalszym rozwojem omówionej metody. Rozbudowywany jest całościowy model ryzyka oraz procedura zarządzania ryzykiem wypadku. Zamierzonym efektem badań jest opracowanie modelu obliczeniowego do szybkiej symulacji sytuacji na morzu w czasie katastrofy, który powinien umożliwiać ocenę zachowania się obiektu (statku) w stanie uszkodzonym i ocenę ryzyka na kolejnych etapach katastrofy.
Omawiane wyniki badań związane są z realizacją projektu badawczego własnego p.t. „Opracowanie modelu do analizy i oceny zachowania się statku w czasie katastrofy z wykorzystaniem modelu ryzyka nieprzetrwania kolizji przez statek”, finansowanego przez Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego (decyzja Nr 5703/B/T02/2010/39). Projekt ten jest realizowany na Politechnice Gdańskiej w latach 2010-2012, pod kierunkiem autora.
Metoda badań oparta jest na wcześniejszych pracach autora, związanych z opracowaniem "Kompleksowej metody oceny bezpieczeństwa statku w stanie uszkodzonym z uwzględnieniem analizy ryzyka" [3]. W pierwszym roku realizacji powyższego projektu przeprowadzono między innymi pracochłonne badania zatapiania dużego modelu fizycznego, których wyniki są i będą weryfikowane za pomocą symulacji komputerowej z użyciem numerycznej mechaniki płynów CFD. Równolegle do powyższych prac rozpoczęto prace nad opracowaniem własnego modelu do analizy i oceny zachowania się statku w czasie katastrofy. Zakończono dotychczas prace związane z modelowaniem zjawisk fizycznych występujących w czasie zatapiania statku. Zaawansowane są prace związane z modelowaniem kształtu kadłuba statku i jego podziałem przestrzennym oraz opracowaniem procedur dotyczących obliczeń w zakresie statyki statku w stanie uszkodzonym. Drugi rok realizacji projektu dotyczy opracowania procedur związanych z obliczeniami w zakresie dynamiki i dynamiki stochastycznej statku w stanie uszkodzonym. Projekt zakończy się opracowaniem tej części modelu, która będzie umożliwiała ocenę ryzyka nieprzetrwania kolizji przez statek w oparciu o opracowany model.