683539561

^osiągnięcie większej skuteczności uczenia się przez ucznia,

•lepsze zrozumienie i łatwiejsze zapamiętywanie informacji przez ucznia,

•nabycie umiejętności praktycznych (poznanie metod, narzędzi badawczych, technik ochrony środowiska),

•nabycie umiejętności formalnych (zrozumienie zjawisk i procesów zachodzących w przyrodzie).

C. cele wychowawcze:

•kształtowanie pozytywnych cech osobowościowych (zasady postępowania, przekonania),

•kreowanie postaw proekologicznych,

•wywoływanie emocji i uczucia przyjaźni dla środowiska, pobudzanie wrażliwości na piękno przyrody i ład przestrzenny,

•wywoływanie u uczniów pozytywnych reakcji i zachowań, •uwrażliwienie na cierpienie zwierząt,

•kształtowanie szacunku dla dziedzictwa przyrodniczego i kulturowego,

•kształtowanie szacunku dla własnego życia,

•kształtowanie u uczniów ekoetyki i kultury osobistej.

W szkolnej edukacji formalnej należy podkreślić potrzebę umiejętności nabywania wiedzy przez ucznia (studenta), wykorzystania jej dla celów ochrony środowiska naturalnego, kreowania postaw, zachowań i norm etycznych, w tym również w życiu prywatnym (na przykład dbałość o własne zdrowie). Będę to często w tej monografii podkreślała. Cele edukacji ekologicznej muszą być dostosowane do możliwości słuchaczy i wykładowcy. W nauczaniu istotna jest motywacja, która ma na celu wywołanie pozytywnych emocji. Edukacja ekologiczna kształtuje cechy osobowościowe, przekonania, przyzwyczajenia, poglądy i zasady postępowania.

Jak wspomniałam, cele edukacji ekologicznej osiąga się przez jednoczesne wychowanie i kształcenie ekologiczne. Realizacja celów edukacji ekologicznej powinna opierać się na wiedzy ogólnej, interdyscyplinarnej, wykorzystującej kompleksowe myślenie i działanie. W wyniku ukształtowania postawy proekologicznej powinniśmy wykazać się rozsądnym, wyważonym stosunkiem do przyrody i jej praw.

12