W 1992 r. został zatwierdzony przez Sejm dokument zwany Polityką Ekologiczną Państwa. W dokumencie tym poświęcono wiele miejsca edukacji ekologicznej. Oceniono, że efekty edukacji ekologicznej społeczeństwa ujawnią się po kilkunastu latach, lecz nie można zwlekać z wprowadzeniem w życie tego kierunku działania. Narodowy Fundusz Ochrony Środowiska będzie finansował realizację inwestycji z zakresu ochrony powietrza, gleby, wód, ale także wspomoże działalność edukacyjną. Głównym celem edukacji środowiskowej jest zmiana mentalności społeczeństwa, wpływanie na zmianę przyzwyczajeń, postaw wobec przyrody, wytworzenie właściwych relacji człowiek - przyroda - środowisko. Cel ten będzie realizowany przez wielokierunkową edukację zarówno w zakresie rozpowszechniania informacji, jak i wychowania w duchu integracji z naturą. Kształtowanie postaw będzie się odbywać poprzez rozwijanie wrażliwości na problemy środowiska przy wykorzy-' staniu wszelkich form, metod i środków oddziaływania [Kalinowska 1995, s. 16-17].
Projekt rozwoju edukacji środowiskowej ma za zadanie zaprojektowanie systemu kształcenia oraz określenie umiejętności, jakie powinny być ukształtowane. W krajowych strategiach uwzględnia się wskazówki dotyczące podstaw programowych, w których zaleca się przede wszystkim:
• wyjaśnianie pojęcia rozwój zrównoważony,
• określenie celu ochrony środowiska,
• wyjaśnianie relacji między człowiekiem i środowiskiem,
• kształtowanie przeświadczenia, że ochrona środowiska, oparta na zasadzie ekocentryzmu, sprzyja lepszemu zaspokajaniu potrzeb ludzkich,
• wyjaśnianie pierwotnym społeczeństwom konieczności zrównoważonego wykorzystania dóbr przyrody,
• wyjaśnianie, że przyczyną degradacji środowiska naturalnego jest głównie brak świadomości i etyki ekologicznej.
Program edukacji środowiskowej powinien uwzględniać realizację zasadniczych zagadnień. Należą do nich między innymi:
13