6837093292

Kształtowanie cech mechanicznych murtt z betonu komórkowego z uwagi zarysowanit

wyrobów, a w wykonawstwie proponują nowe materiały i techniki do łączenia elementów w murze. W ostatnich latach rozpropagowano i wprowadzono do stosowania lekkie, bardziej ciepłochronne gęstości ABK tj. 500, 400, 300 kg/m\ Powszechnie stosowane do niedawna gęstości 700 i 600 kg/m3 są sukcesywnie zastępowane materiałem lżejszym, a tym samym o mniejszej wytrzymałości, choć wystarczającej z punktu widzenia nośności ściany. Produkcja elementów murowych o dużej dokładności wymiarów [6] pozwoliła na zastosowanie nowych technik łączenia elementów w murze tj. zaprawą popularnie zwaną klejową [7] przy grubości spoiny od 1 do 3 mm. Równolegle obok zapraw do cienkich spoin stosowane są lekkie zaprawy murarskie w tym ciepłochronne [7, 8], z których wykonywane spoiny mają grubość od 6 do 15 mm, lecz nie tworzą one mostków termicznych gdyż parametry cieplne zapraw są na poziomie parametrów cieplnych betonu komórkowego. Zaprawy klejowe, w przeciwieństwie do zapraw lekkich ciepłochronnych, w większości wytrzymałością przewyższają czasem kilkakrotnie wytrzymałość łączonego elementu murowego.

(6)    Zmiany w obecnej organizacji placu budowy związanej z łatwością zakupu materiału, ukierunkowane na zmniejszenie składowisk na budowie i kupowanie na krótko przed wymurowaniem ścian, skracają czas odsychania autoklawizowanego betonu komórkowego. Tradycyjną metodę dostarczania materiału na plac budowy luzem lub w postaci pakietów zastąpiono paletyzacją wyrobów wraz z ich ofoliowaniem niepozwalającym na szybkie odsychanie materiału w trakcie składowania. Wyprawy ścian wybudowanych z elementów o wysokiej dokładności wymiarowej w większości przypadków wykonywane są z cienkowarstwowych mas tynkarskich.

(7)    Powyżej ujęte zmiany w stosował ni ctwie ABK mogą mieć wpływ na sygnalizowane niekorzystne zjawiska w postaci rys i pęknięć występujących w obiektach wznoszonych z tego materiału. Odsychanie betonu komórkowego i towarzyszący temu skurcz w murze, w okresie, gdy zaprawa uzyskała dużą wytrzymałość, przekraczającą wytrzymałość elementu, mogą spowodować raptowny wzrost naprężeń rozciągających, szczególnie w pasie pod- i nadokien-nym, a co za tym idzie doprowadzić do przekroczenia stanu granicznego zarysowania. Świadczyć o tym mogą występujące w ścianach rysy przebiegające w kierunku pionowym po liniach spoin lub w linii prostej na przemiennie (spoina - bloczek).

10