6837093728

W piśmie skierowanym do Kuratora Oświaty w Katowicach sygnowanym datą 12 kwietnia czytamy m.in.: „( ... ) w stosunku do uczniów społecznie niedostosowanych należałoby zastosować odrębny system dydaktyczno - wychowawczy obejmujący treści nauczania, metody, środki, strategie, formy organizacyjne - które nie tylko nie eliminowałyby niepowodzenie i niechęć do nauki, ale i korygowały postawy oraz zaburzone sfery struktur osobowości. Brak obszerniejszych opracowań na temat nauczania resocjalizującego jak i zmieniające się objawy oraz dynamika niedostosowania społecznego skłaniają nauczycieli do nieustannych twórczych poszukiwań skutecznych rozwiązań metodycznych⁸.

Dla efektywnego podjęcia działań innowacyjnych konieczne okazało się zakupienie odpowiednich pomocy dydaktycznych i doposażenie szkoły. W swoim piśmie do wizytatora Departamentu Sądów i Notariatu Jolanty Dąbrowskiej dyrekcja szkoły przedstawiła preliminarz potrzeb finansowych na łączna kwotę 784.667.459 ówczesnych złotych.

Wśród wymienionych w wykazie pomocy dydaktycznych znalazły się m.in. kasety video zawierające ekranizacje lektur szkolnych, sprzęt Hi-Fi, osiem komputerów Amiga 1200, zbiór skamieniałości, czaszka królika, materac rehabilitacyjny, ławeczki szwedzkie, harmonijka ustna Wiola, zestaw perkusyjny w walizce, odnóża raka, radiowęzeł szkolny Ultra. Nie wszystkie zakupy udało się zrealizować, ale z wielu wówczas zakupionych pomocy dydaktycznych nauczyciele szkół i uczniowie korzystają po dziś.

Wdrożenie działań innowacyjnych zostało poprzedzone kilkoma spotkaniami roboczymi, w których udział brali przedstawiciele eksperymentujących zakładów poprawczych z Raciborza i Szubina, pracowników naukowych Uniwersytetu Wrocławskiego, pracowników zespołów wizytacyjnych sądów wojewódzkich, doradców metodycznych wszystkich przedmiotów.

Jedno z takich spotkań odbyło się w dniach 9-11 czerwca 1994 r. w Raciborzu. Reprezentujący raciborską placówkę dyrektor szkoły Jan Tyszkiewicz zwrócił wówczas uwagę na konieczność zapewnienia odpowiedniej bazy dydaktycznej podczas prowadzenia innowacji, co uzasadnia wcześniejsze wystąpienie do Ministerstwa Sprawiedliwości o dofinansowanie projektu. W toku prac komisji roboczych przygotowano wówczas ramowe autorskie programy nauczania.

Wdrożony z dniem 01. 09. 1994 r. czynnik innowacyjny w szkołach w Raciborzu i Szubinie oparty został na treściach nauczania, metodach, formach i środkach nauczania, formach organizacyjnych, bloku zajęć wychowawczych.

Treści nauczania dobrano pod kątem osiągania celów resocjalizacyjnych na kanwie obowiązującego minimum programowego. Dzięki specjalnemu doborowi owych treści wyeksponowano elementy postawotwórcze, terapeutyczne.

Archiwum zakładu.