a) metodę perswazyjno - informacyjną ( tłumaczenie, przekazywanie, danych w celu zmiany opinii, postaw, zachowań, korygowanie i wzbogacanie zasobu wiedzy. W metodzie tej posługujemy się językiem werbalnym i niewerbalnym, wychowujemy poprzez komunikację, rozmawiając, dyskutując, polemizując, perswadując),
b) metodę modelowania ( naśladowanie zachowań, ról społecznych, upodabnianie się w sposób nieświadomy do innych osób ),
c) metodę zadaniową, motywująco - prowokującą ( powierzanie dziecku zadań, stawianie dziecka w sytuacjach problemowych , wykształcanie dzięki tym sytuacjach konstruktywnych zachowań i postaw, uczy się dzięki temu czego należy unikać, jak postępować - nawiązanie do Deweyowskiej koncepcji - doświadczenia, działanie jest źródłem wiedzy),
d) metodę grupową ( oddziaływanie kilku osób na jednostkę w celu zmodyfikowania postaw bądź zachowań, zmiany poprzez bycie i działanie z innymi osobami),
e) metodę organizowania działalności samorządowej ( uczestnictwo dzieci i młodzieży w działalności uczy odpowiedzialności, ważności, że możemy mieć na coś wpływ przygotowanie do samodzielnego życia, zbyt wczesne włączenie spowoduje upośledzenie na gruncie społecznym).
Z kolei forma wychowania to określony rodzaj działalności. Każdy rodzaj działalności może być wykorzystany w procesie wychowania. Każda forma przedmiotowa może być realizowana w różnych formach organizacyjnych i odwrotnie. Muszyński wyróżnia dwie grupy działalności:
1. formy przedmiotowe (co jednostka robi) można realizować przez działalność:
a) poznawczą - zdobywanie, pogłębianie, utrwalanie wiedzy; szukanie odpowiedzi na zadany problem; najlepiej gdy wychowanek sam szuka informacji (wtedy mówimy o nauczaniu wychowującym),
b) wytwórczo - gospodarczą - wychowanie przez pracę, umiejętność wytwarzania wartości użytkowych, opieka nad dobrami materialnymi; poszanowanie pracy własnej i cudzej
c) twórczą - wdrożenie do takich działań, żeby wychowanek tworzył dzieła w których wyrażać się będzie jego osobowość, jest czynnikiem kształtowania osobowości.