70520869

20

R. Kocierz, E. Punich, O. Sukta

3. POMIAR DOBOWYCH WYCHYLEŃ KOMINA PRZEMYSŁOWEGO 3.1. OBIEKT POMIARÓW

Obiektem, dla którego przeprowadzono badania wpływu gradientu temperatury na kształt osi pionowej, był jeden z kominów Elektrociepłowni Kraków SA (rys. 2a).

b)

(fot. P. Suder)

Rys. 2.a) Widok kominów w Elektrociepłowni Kraków SA; b) Rozmieszczenie punktów osnowy Fig. 2.a) View of chimneys in Elektrociepłownia Kraków SA; b) Location of control points

a)

Ze względu na prace konserwatorskie wyższego komina (262 m), pomiar wykonano dla niższego obiektu o wysokości 226 m. Średnica zewnętrzna obserwowanego komina zmienia się w przedziale od 16,00 m na poziomie przyziemia do 8,30 m w jego punkcie najwyższym. Natomiast grubość ścian trzonu zmniejsza się w granicach od 0,70 m na poziomie 0 m do - 0,20 m (+226,0 m).

3.2. GEODEZYJNY POMIAR DŁUGOOKRESOWYCH WYCHYLEŃ TRZONU KOMINA PRZEMYSŁOWEGO

Problem badania pionowości kominów przemysłowych jest zagadnieniem obszernie opisanym z literaturze fachowej (Gocal, 2010; Kocierz i Ortyl., 2010). Do tradycyjnie stosowanych metod umożliwiających wyznaczenie geometrii osi pionowej obiektów typu wieżowego należy metoda rzutowania, metoda fotogrametry czna, czy też powszechnie stosowana metoda dwusiecznych kierunków stycznych (Żak, 1994).