7097420204

31

Częstotliwość kierunków w formie róży wiatrów przedstawiono na tle konturu jeziora Gopło (ryc. 11, tab. 4). Przeważający w ciągu roku kierunek wiatru SW tworzy z kierunkiem rynny jeziornej kąt około 60°. Na uwagę zasługuje fakt małego udziału wiatrów z sektora N i S, których oddziaływanie na masę wodną jest największe.

Wyniki obserwacji prędkości wiatru na stacji Siemionki przedstawiono w tabeli 5. Średnich miesięcznych z okresu pięciolecia nie obliczono z powodu przyczyn wymienionych już wyżej. Reprezentatywne wyniki dają pomiary prowadzone na stacji ewaporymetrycznej w Po-trzymiechu. Trzykrotne pomiary na dobę prowadzi się tu dopiero od 1971 r., dlatego też materiał przedstawiony w tabeli 6 obejmuje okres trzyletni.

Średnia prędkość wiatru w okresie letnim (V—X) 1971 r. na stacji ewaporymetrycznej jest wyższa o 0,4 m/s od tej samej wartości w Sie-mionkach, a w 1972 r. różnica ta wynosiła 0,9 m/s.

Kierunek wiatru w stosunku do osi podłużnej jeziora nie zawsze określa możliwość jego oddziaływania na masę wodną. Istotna jest prędkość wiatru i jego kierunek.

Najwyższe średnie miesięczne prędkości wiatru stwierdza się przy kierunku wiatru SW i W. I tak np. w Siemionkach w 1969 i 1970 r. średnia roczna prędkość wiatru z tych kierunków wynosiła 4,2—4,4 m/s. Fakt ten ma duże znaczenie dla dynamicznego oddziaływania wiatru na masę wodną, ponieważ wiatry z tych kierunków charakteryzują się również największą częstotliwością. Ta sama zależność widoczna jest w wartościach przedstawionych przez D. Piaseckiego (1952) dla Inowrocławia i Dobrego.

Nie zawsze średnie miesięczne wartości prędkości wiatru, a nawet średnie dobowe dają rzeczywisty obraz. Stwierdzono wielokrotnie, że między obserwacjami występowały krótkotrwałe wzrosty prędkości wiatru, które doprowadzały do znacznego przemieszania masy wodnej jeziora.

TERMIKA POWIERZCHNIOWEJ WARSTWY WODY

Podstawowym i wyjściowym materiałem były obserwacje temperatury wody na głębokości 40 cm, wykonywane w Kruszwicy i w Po-trzymiechu. W Kruszwicy obserwacje temperatury wody prowadzone są

Tabela 7. Długości rozbiegu fal dla punktu „tratwa ewaporymetryczna” na

ośmiu zasadniczych kierunkach