7193935689

5. REALIZACJA ZADANIA 2

Do pomiarów odkształceń w punktach rury na rys. 2. zastosowana będzie aparatura pracująca w układzie mostka zrównoważonego (tzw. metoda zerowa).

Metoda ta polega na skompensowaniu niezrównoważenia, spowodowanego zmianą rezystancji jednego z tensometrów, tak aby przyrząd włączony na przekątnej pomiarowej wskazał ponownie stan równowagi. Kompensacji dokonuje się za pomocą opornika o zmiennej wielkości, umieszczonego w jednej z pozostałych gałęzi mostka lub potencjometru równoważenia. Potencjometr taki jest wyskalowany w wielkościach względnego przyrostu rezystancji AR/R lub odkształcenia 8. Dzięki temu miarą odkształcenia panującego w danym punkcie pomiarowym będzie różnica pomiędzy odczytem przed zajściem odkształcenia i po odkształceniu. Uwzględnienie stałej stosowanego tensometru realizowane jest poprzez nastawienie w przyrządzie pomiarowym odpowiednim przełącznikiem wartości odpowiadającej danej wartości stosowanego tensometru.

Jak wiadomo na wartość odczytu ma wpływ ilość tensometrów czynnych umieszczonych w punkcie pomiarowym i sposób ich podłączenia. W przypadku przedstawionym na rys. 2. zastosowano po dwa tensometry czynne, tj. tensometry 1 i 2 przeznaczone do pomiaru odkształceń pochodzących od zginania i umieszczone w gałęziach przyległych mostka oraz tensometry 3 i 4 przeznaczone do pomiaru odkształceń pochodzących od skręcania i umieszczone w gałęziach przyległych mostka.

Mamy tu więc do czynienia w obu przypadkach z układami połowy mostka z dwoma tensometrami czynnymi w przyległych gałęziach, przy czym znaki odkształceń dla poszczególnych tensometrów są przeciwne. Sygnał wyjściowy będzie zatem dwukrotnie większy. Aby otrzymać rzeczywistą wartość odkształcenia, należy wartość różnicy odczytów podzielić przez 2.

Sposób obliczeń naprężeń panujących w rurze poddanej zginaniu i skręcaniu podano w punkcie 3 niniejszej instrukcji.

15