150
35. s. 275 rkps Biblioteki Jagiellońskiej nr 2034. Zawiera kazania, m.in. franciszkanina Mikołaja, z polskimi glosami marginalnymi, z których Bruckner podaje wybór. W Sslp materiał datowano XV p. post. Dwie glosy z tego rkpsu (cudo, sntęccnic), nicwydanc przez Brucknera. wydal Wi-słoeki w swoim Katalogu* W bieżącym materiale Ssip zacytowano jeden wyraz (żądze), 7 wydanych przez Brucknera glos, wg nowego, pełnego wydania lego rękopisu prze/ F-lżbietę Helcarzową ze skrótem GIKuzIi III. — CJ. GIKazB III poz. 9, Wisi pnz. 54.
36. s. 276 rkps Biblioteki Jagiellońskiej nr 2340 pisany w 1476 r. Zawieia kazania z polskimi glosami wewnętrznymi, z których Bruckner podaje niewielki wyhór. W kazaniu wielkanocnym przytoczony początek dwóch pieśni Kiystw zmartwychwstał jest i Przez twe święte. W Sslp materiał datowano 1476. W vSstp od zesz. 5 t. XI materiał cytowano wg nowego, pełnego wydania hlżbiely Welca-iznwej ze skrótem (UKazB 111. Hkscerpcja m.in. Jana Łosia. — Cf ClKazB 111 poz. 10, Wisi poz. 45.
37. s. 276 rkps Biblioteki Jagiellońskiej nr 2337 zawierający kazania Grzegorza z Mysłowic z polskimi glosami marginalnymi, / których wydawca podaje kilka. W Sstp datowano ten malc-hał XV med. Dwie glosy z tego rkpsu, nie wy rlanc pr/cz Brucknera, cytuje Wisłocki w swoim Katalogu. W bieżącym materiale Sstp ukazała się jedna glosa (ż^ardzenie) ze skrótem GIKuzB IIF z pełnego wydania lego rkpsu przez Ciżbie tę Belcarzową. - Cf. GIKazB 111 pnz. 7, lf«/ poz. 43.
38. s. 276 277 rkps Biblioteki Uniwersytetu Warszawskiego o sygn. 6 3/9 cf. Dek I 3.
39. s. 277 rkps Biblioteki Uniwersytetu Warszawskiego o sygn. 6 2/7. Wydawca nie podaje żadnych informacji o datowaniu rkpsu. Zawiera on kazania tle lempore, po kilka na jedną niedzielę, 7 polskimi glosami marginalnymi i wewnętrznymi, z których wydawca podaje dwie. W Sslp materiał datowano ca 1420.
4(1. s. 277 rkps Biblioteki Uniwersytetu Warszawskiego nsygn. 1 3/14. Wydawca nie pndaje żadnych informacji o datowaniu rkpsn. Rkps zawiera kazania de sanctis. Na pierwszej karcie zapisano wiersz łaciński o Malce Boskiej i jego polskie tłumaczenie Kwtąca róża. W Sslp materiał datowano ca 1420.
N«« s. 278-291 wydawca zamieścił krótkie omówienie pisowni i gramatyki materiału językowego / omówionych rkpsów oraz alfabetyczny wykaz wybranych wyrazów.
R XXXIII 120-187 Bruckner Aleksander. Drobne zabytki polszczyzny średniowiecznej, c?. II, Kraków 19(11. — Autor przedstawia następujące rkpsy z glosami i tekstami polskimi, będące źródłami Sstp:
1. s. 121-123 fragment pergaminowej karty naklejony na okładkę jakiegoś rkpsu z nienazwanej biblioteki, pisany wg wydawcy' ręką z połowy XV w. Bruckner wydaje go / odpisu W. Kętrzyńskiego, kióry odnalazł ten rkps. Zawiera on fragment 25 rozdziału Ewangelii £w. Mateusza. Wg wydawcy jest to fragment całej ewangelii, a nic lekcji ewangelicznych. Przekład ten jest niemal identyczny z przekładem tego fragmcnlu ewangelii w Rozm. W Sstp materiał datowano XV med.
2. s. 123-179 rkps Biblioteki Państwowej w Berlinie o sygn. Theol. Lat. F 655 pochodzący z Lubina. Zawiera m.in. mamolrckt. W Ssip był oji cytowany wg wydania J. Łosia w MPKJ V. Z tego źródła cylowano jedynie do końca VIII tomu nieliczne wyrazy'opuszczone przez J. Łosia, datując j tea 1470. Od I. IX materiał cylowano wg nowego wydania mamolrcklów Wandy Żurowskiej-Góreckiej i Vladimira Kyasa. ~ Cf. Maml.uh, MPKJ V 1-172.
3. S. 179 180 rkps biblioteki hrabiów Dzieduszyckich we Lwowie nr 38. Rkps zawiera m.in.: n. Gwallcra Doctoramoris. pisany w 1447 r. przez Jana de W., z wyrazami polskimi. Wydawca podaje tylko te wyrazy, klóre są inne niż w odpisie tegoż Gwallera w rkpsie Biblioteki Jagiellońskiej
0 sygn. 5230 (ej. R XXII 1-62 poz. 4). W jego materiale znajdują się przeważnie nazwy własne. W Sslp materiał datowano 1447; li Wegecjusz De re miiiiari cpitomut. W c>pl. łacińskim dala 1448
1 polski żartobliwy dwuwiersz Dum bibapiwo. W Sstp materiał datowano 3448.
4. S. 180 185 rkps Biblioteki Uniwersytetu Wrocławskiego (o czym informuje M Walter w książce Śląskie polonica rękofriśmienne n zbiorach Biblioteki Uniwersyteckiej we Wrocławiu, cz. I, Wrocław 1949, s. 14-15) o sygn. I Q 307. Pisany był przez Mikołaja de 4WynCzig, wikariusza w kościele św. Szczepana w Krakowie, w 1456 r. Zawiera Postyllę nieznanego aulora; wg wydawcy powstała ona w Polsce. W tekście występują polskie glosy wewnętrzne, interlinearne i marginalne. Na k. 43 zapisano pscudoelymologię wyrazu swadilut (inne jej przekazy-’ cf R XXII 319-349 poz. 3). W publikacji glosy są tia s. 181-184 Od 1956 r w Sstp sprawdzano i uzupełniano tekst wg fotografii. W Sslp materiał datowano 1456.