7255413583

AKH XI 361-391 Semkowicz Władysław, Mazowieckie przywileje rodowe z XIV i XV w., Kraków I9U9-1913. ~ Wytknie dokumenty popr/ed/one są opracowaniem Semkowicza (s. 361-373). Na stronach 374 -391 drukowany jest materiał. Z ksiąg sądowych mazowieckich z wieków średnich i Metryki mazowieckiej znajdujących się w Archiwum Głównym w Warszawie wydawca wynotował 13 tekstów odnoszących się do ośmiu przywilejów rodowych. Nadio Zygmunt l uba Radzimiński udzielił Semkowiczowi kopii przywileju dla rodu ł.uhów (znany dotąd z Iłaharia Kapicy Milewskiego oraz z krótkiej zapiski w nkiach zawskrzyńskich pod i. 1454). Pizywilej zaś dla Kościeszów zre.styluował Semkowicz na podstawie regestu u Paprockiego i tekstów innych przywilejów rodowych. Tak więc ogłoszony poczet przywilejów z łat 1391-1478 urósł do liczby 10. z których 3 znane były w całości, ale w błędnych edycjach. 3 znane tylko z regestów, 4 zaś po raz pierwszy zostają ogłoszone. W tekstach jest 10 glos polskich, które wydawca wyróżnia kursywą.

A KU XI 392-465 Krzyżanowski Stanisław, Pod wody kazimierskie 1407-1432. — Wśród rkpsów biblioteki Jagiellońskiej pud nr 1045 znajdują sio dwie księgi radzieckie miasta Kazimierza przy Kiakowie z lat 1402-1415 i 1416 -1432. (W CntCMUag VI jest informacja, że księgi te obejmują czas: I. 22 l 14U2-13 I 1416, II. 14 II! 1416-6 I 1133). Księgi te stanowiły pierwotnie własność miasta Kazimierza i zapewne w l połowie XIX w. dostały się do Biblioteki Jagiellońskiej 7 nieb to Krzyżanowski wybrał zapiski odnoszące się do podwód królewskich, tj. środków transportu dostarczanych przez miasto Kazimierz królowi, królowej i dwoi owi królewskiemu w latach 1407-1132. Na s. 392-397 wstęp wydawcy, na s. 397- 452 zamieszczono zapiski, w których występuje około 31) polskich glos. Na s. 453-465 wydawca zamieszcza indeks osób, miejscowości oraz rzeczowy. Glosy polskie są w tekście wyróżnione przez wydawcę kursywą.

AKU XI 466-526 Kizyżanowski Stanisław, Kacliunki wielkor/ądowe krakowskie z lat 1461-1462 i 1471. - W opracowaniu na s. 466-468 wydawca informuje, że w Archiwum Aktów Dawnych Miasta Krakowa dochowało sic kilka zeszytów tachunków wielko rząd owych. Z lal 1461-1462 zachowało sic 6 zeszytów, które nie stanowią jednak całości. Ogłoszone przez wydawcę na s. 486 501 rachunki z lat 1461 1462 dotyczą stacji królewskich, podwód, wydatków na młyny na Piasku, w Rak<iwicach i młyn św. Mikołaja ora/, wydatków na wyprawę pruską i pobyt króla i królowej w Proszowicach i Słomnikach. W części tej jest 3H polskich glos wyróżnionych przez wydawco kursywą. Tonadto wydawca ogłasza na s. 502-519 fragment rkpsu rachunków z roku 1471. na który składają się 3 zeszyty z rkpsu nr 45. Obejmują one wydatki /.czasu pobytu króla w Krakowie związane z podejmowaniem gości królewskich i noszą tytuł Rt^o. struta stauofus hospitum er primo pro dominu Raphafilt* mmcio imperatotis cumo Domini MCCCCłJCX primo dotninica prima post fest urn su na i Smnislai in Ula sil laba Ar7? Zrr (12 Mnii), qnin ninc codem dic dominus rcx Cmcoviam esi in-gressus. Według R. Gródeckiego (AKH XVI s. 371-372) druk lego dokumentu kończy się na s. 51S datą 11 listopada. Natomiast fragment zamieszczony na s. 518-519, rozpoczynający się datą 28 października, pochodzi z innego dokumentu, mianowicie rkspu nr 44. Dokument ten wydal w całości (łącznic z tekstem wydanym przez S. Kizyżanowskieeo) R. Gródecki w XVI tomie Aichiwum Komisji Historycznej na s. 376 430 (cf. AKH XVI 365-430). W części z 1471 r. występuje tylko jedna glosa polska (szyp na s. 518), ale w- Sstp nic została wykorzystana. Ilkscerpcja niepełna Stanisława Urbańczyka.

AKHXW 77-126 Kozłowska-Budkowa Zofia, Dokumenty klasztoru pp. norbertanek w Imbra-mowicach z lat 1228-145(1, Kiaków 1948. ~ Dokumenty poprzedzone są wstępem (s. 77-83), w którym autorka podaje informacje o archiwaliach klasztoru. Po konfiskacie dóbr klasztoru w 1819 r. za-sekwestrowano również bibliotekę, z której 361 dziel wybrał Linde, pozostałe zaś archiwalia przez archiwum kieleckie trafiły ostatecznie do Archiwum Głównego w Warszawie, gdzie częściowo zostały- spalone przez Niemców w 1944 i. po upadku powstania warszawskiego. Część' najstarszych pergaminów uległa po drodze rozproszeniu i znalazła się w rękach prywatnych zbieraczy, jak L Ryszczcwski. K. Si ronczyński i J. Rusiecki. Autorka pisze, że „w klasztorze prócz jednej bulli odpustowej, która zachowała się w- kościele między świadectwami na relikwie, z oryginałów- średniowiecznych pozostały tylko ślady w postaci kopii z w. XVI1-X1X i streszczeń w- su inai mszach'³ (s. 77). Na s. S4-IJ6 zostały zamieszczone teksty dokumentów dotąd niewydanych uraz rejestr tych, które już były wydane. Autorka podaje ponadto dokładną informację o każdym dokumencie. Na s. 117 126 znajduje się indeks osób i miejscowości, na s. 126 zestawienie wyiazów polskich, kio-