56
DłKleju Długosz Jan. Klejnoty DŁugoszowe. krytycznie opracował i na nowo wydał Friedberg Marian. KTU X, 1930, Kraków 1931, s. I-I 19. — Wydawca podaje we wstępie na s. 4-17 opis siedmiu rkpsów zawierających herbarz. Długosza. Najstarsze są dwa: pochodzący z 2 połowy XV w. rkps Biblioteki Kórnickiej o sygn. nr 801 (dawna sygn. D T) ora/ rkps papierowy Biblioteki Zakładu Narodowego im. Ossolińskich we Lwowie, obecnie we Wrocławiu o sygn. 16/11. Rkps. kórnicki pochodzi z 2 połowy XV w. Na k. I24v-I28r znajduje się IrLsiftnoritrti, d^unłionun rćgis et frutti Po-loiriac descriptio. Kkps ossoliński pochodzi z końca w, XV lub z początku XVI w. Składa się z trzech kart zapisanych jedną ręka oraz z dwóch kart czystych. Te trzy zapisane karty' wyjął z kodeksu Cholclskicgo i osobno oprawił August Bielowski w 1847 r. Kodeks Chotclskicgo, przechowywany w Bibliotece 7*ikkulu Narodowego im. Ossolińskich we Lwowie, obecnie wc Wrocławiu, pod sygn. nr 168, pisany był przez wiele rąk z 2 połowy XVI i początku XVII w. Pickosiński uważał, że rkpsy kórnicki i ossoliński są autografami Długosza, zaś Semkowicz by) przeciwnego zdania. Friedberg podziela opinię Semkowicza. Zdaniem wydawcy autneiaf Kłc.jntilów musiał powstać miedzy' 1464 a 1480 r. W Sstp materiał datowano XV /; /*;*/. Wg Friedberga przekaz kórnicki jest kopią najstarszą i najlepszą; na niej oparł on swoje wydanie, wykorzystując jednak też inne kopie; w przypisach są podane odmianki tekstu. Znajduje się w nim kilkanaście polskich glos wy różnionych przez wydawcę rozstrzelonym drukiem.
DHJi Długosz Fan, Liber heneficinrum dioccesis Cracoviensis nunc primum e codice aulographo cdi* tus, t. I III, edidit Przezd/iecki Aleksander, Cracovine 1863 1864. Opera omnia, i. VII IX. — Rkps papierowy znajduje się w Archiwum i Bibliotece Krakowskiej Kapituły Katedralnej pod sygn. 194—197. Składa się z czterech części. Powstał między' 1440 a 1480 r. W Sstp cytowano bez daty' przy cytatach, w ciągu chronologicznym między 1471-1480 a 1481-1482.
DILD I Kościół katedralny krakowski. Kościoły kolegiackic. — Po części materiałowej, obejmującej uposażenia katedry krakowskiej i kościołów kolcgiackicli diecezji krakowskiej, znajduje się indeks nazw osobowych i miejscowych. Na s. LVII zamieszczono podobiznę s. 1 części I rkpsu Lihti fycrtejtciomni. Tom zawiera około 350 polskich elos wy różnionych przez wydawcę kursywa.
DILti II Kościoły parafialne. — Po części materiałowej, obejmującej uposażenia kościołów pa-raHalnych diecezji krakowskiej, znajduje się indeks nazw osobowych i miejscowych. Na s. LXXX V zamieszczono podobiznę s. 268 części II rkpsu l.ibri be.nefic.iontm. Tbm zawiera około 200 polskich glos wyróżnionych przez wydawcę kursywą.
Dłl.B III Klasztory. — Po części materiałowej, obejmującej uposażenia klasztorów diecezji krakowskiej. znajduje się indeks nazw osobowych i miejscowych. Na s. LXXVII zamieszczono podobiznę s. 354-355 części 111 rkpsu Libń bencficiowm. Tom zawiera około 650 polskich glos wyróżnionych przez wydawcę kursywą oraz na s. 354-355 polski tekst ciągły - tzw. testament Wydżgi z Torunia (około 20 wierszy) ~ (w rkpsic w części IV k. 245v-246r). Testament Wydżgi wydal również Witold Taszycki w NajJa tvni<'j$zycłt zabytkach języka jwlskiefto, Biblioteka Narodowa I 1(14, wydanie 5, Wrocław 1975, s. 237-240 (też w transkrypcji); także Stefan Vrtel-Wierczyński w łky/>o/ze trkxiów Mat opolskich, wydanie 5, Warszawa 1977, s. 451-452; testament Wydżgi wydano również w ChrtttWRż 183-184 (też w transkiypcji).
DłPtul Długosz Jan. Banderia Prutcnorum. edidit Pizezdziecki Aleksander, Cracoviae 1887. Opera omnia t. ł, s. 575-595. — Rkps pergaminowy liczący 47 kart znajduje się w' Archiwum i Bibliotece Kraków-skiej Kapituh' Katedralnej pod sygn. 206 (poprzednio pod sygn. LIII i 218). Jest lo opis zdobyiych pod Ciaunwaldcm chorągwi krzyżackich. Dzieło powstało w 1448 r. Znajduje się w nim kilka polskich wyrazów: w wydaniu Przezdzicckicgo większość polskich glos wyróżniono rozstrzelonym drukiem. Na końcu znajduje się indeks zawierający nazwy osobowe, miejscowe oraz polskie wyrazy pospolite.
Dtihr Dobrowolski Kjazimierz]. Przyczynki do dziejów średniowiecznej kultury polskiej z rękopisu szczy-izyckieco. [w:| Studia staropolskie. Księga ku czci Aleksandra Brucknera, Kraków 1928, s. 312-353. Też jako osobna odbitka: Kraków 1927. — Wydawca podaje opis jednego z rkpsów biblioteki klasztoru szczyrzyekicgo oraz drukuje zawarło w nim glosy i tekst polski. Rkps len, niepostadajacy sygn., formatu in ąuarto, powstał w' 1455 r. lub krótko przed tym rokiem; był autorstwa zakonnika szczy-