Obecnie badania struktury górotworu są prowadzone coraz częściej metodami endoskopowymi, polegającymi na wizualnej penetracji otworów wiertniczych wykonanych w dowolnym kierunku.
Dostatecznie dokładne badania struktury górotworu można osiągnąć, stosując kamerę introskopową, w której obraz szczelin można udokumentować na taśmie wideo, a następnie, stosując odpowiednie oprogramowanie, poddać obróbce komputerowej. Możliwości zastosowania kamery podczerwieni są bardzo szerokie. Można ją stosować, między innymi, do wyznaczania położenia płaszczyzn pomniejszonej spoistości i do pomiarów rozwarcia szczelin i kątów, pod jakimi przecinają one otwór wiertniczy (Stopyra, Stasica, Rak 1998; Majcherczyk, Małkowski 2002; Merta 2009).
istota badań endoskopowych polega na wizualnej penetracji wnętrza otworów wiertniczych o średnicy około 45-95 mm za pomocą miniaturowej kamery (fot 3.22). Zastosowanie podczerwieni do oświetlenia badanego obiektu umożliwia dokładniejsze i bardziej precyzyjne zbadanie jego wnętrza niż w świetle widzialnym. Można wówczas stwierdzić występowanie defektów strukturalnych (pęknięć i szczelin o rozwarciu od 0,1 mm) w górotworze nawet wówczas, gdy są one zanieczyszczone (fot 3.23) lub zawodnione (fot 3.24).
Na podstawie wyników badań endoskopowych opracowano ocenę jakości górotworu według wskaźnika ERMF (Endoscopic Rock Mass Factor), na podstawie szczelinowatości górotworu opisanej liczbą spękań i ich zasięgiem oraz wielkością rozwarcia szczelin (tab. 3.22).
Fot. 3.22. Urządzenie do wizualnej penetracji otworu wiertniczego
66